Jak wygląda stonka ziemniaczana? Fotografia i styl życia

Stonka na słuchanie prawie każdej osoby. Wielu spotyka go na swoich prywatnych poletkach i próbuje natychmiast pozbyć się tego szkodnika, zanim zniszczy całą uprawę. Należy do rodziny chrząszczy liściowych, oderwania - chrząszczy. Naukowcy nie izolują gatunków tego szkodnika. Pożądane jest, aby poznać wroga osobiście, więc interesujące jest uzyskanie informacji o tym, jak wygląda stonka ziemniaczana, co się odżywia, jego cykl życiowy, czy leci, czy nie, jak różni się od swoich odpowiedników, skąd pochodzi.

Trochę historii, pochodzenie nazwy

Ci, którzy są zainteresowani pytaniem, czy stonka ziemniaczana jest owadem, czy nie, można bezpiecznie odpowiedzieć - tak, to owad. Meksyk jest jego ojczyzną. Po raz pierwszy ludzie spotkali go w 1824 r., Kiedy zobaczyli, że zwykły chrząszcz zjada liście pomidorów, tytoniu i innych upraw. Kiedy w Ameryce (Kolorado) zaczął uprawiać ziemniaki, postanowił spróbować swoich liści. Bardzo je lubił i od tego czasu stał się głównym przysmakiem dla chrząszcza wiosną i latem.

Ciekawe

W późnych latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w USA stonka ziemniaczana, wraz ze swymi plemionami, spowodowała ogromne zniszczenia na polach ziemniaczanych. W tym kraju, za nim i utkwił nazwę - „Stonka ziemniaczana”.

Od tego czasu ten szkodnik zaczął zdobywać coraz więcej terytorium dla siebie, opanowując nowe miejsca. W Związku Radzieckim został odkryty na Ukrainie po zakończeniu wojny w 1949 roku. Po 4 latach całe skupiska szkodników odnotowano w rosyjskich miastach - Brześciu, Kaliningradzie, Wołyniu i innych obszarach. Ciepła pogoda dała im możliwość przeniesienia się do miast Białorusi, państw bałtyckich, zaczęli mieszkać na całej Ukrainie. Każdego roku populacja stonki ziemniaczanej rośnie, a dziś można ją znaleźć niemal na całym terytorium Rosji.

Jak wygląda chrząszcz

Stonka

Stonka ziemniaczana jest częstym gościem na polach i ogrodach, więc wielu widziało ją więcej niż raz.

• Owady są skrzydłami w kolorze pomarańczowym, ściśle przylegającymi do łydki. Na każdym skrzydle znajduje się pięć czarnych pasków. Dzięki temu kolorowi chrząszczy Colorado łatwo się o tym dowiedzieć.
• W długości łydki może osiągnąć 15 mm, szerokość - 7 mm.
• Jeśli przyjrzysz się uważnie zdjęciu stonki ziemniaczanej, zobaczysz, że ma ona wypukłą część powyżej i płaską część poniżej.
• Zaokrąglona, ​​odwrócona głowa owada jest bardzo mała, znacznie mniejsza niż ciało. Po jej bokach są czarne oczy. Organami dotyku są anteny składające się z 11 segmentów.
• Brzuch jest ozdobiony czarnymi plamkami ułożonymi w rzędy.
• Łapy w ilości trzech par są słabo rozwinięte u chrząszcza. Mają osobliwe haczyki, dzięki którym szkodnik czołga się łatwo przez liście.

Ciekawe

Stonka ziemniaczana leci dzięki dobrze rozwiniętym skrzydłom płetwiastym. Z łatwością wykonuje loty długodystansowe, ucząc się nowych siedlisk. Latające chrząszcze robią tylko w ciepłe dni, zanim będą miały zimę.

Rozwój wraz z transformacją stonki ziemniaczanej

Larwa stonki ziemniaczanej

Wraz z nadejściem wiosny chrząszcze Colorado pełzają na powierzchnię. Po 5-6 dniach rozpoczyna się ich rozmnażanie. Proces ten trwa do jesieni. Po kojarzeniu samice znajdują zaciszne miejsca i ukrywają w nich jaja stonki ziemniaczanej. Ich liczba waha się od 20 do 70 sztuk. Męskie i żeńskie kojarzą się najintensywniej w pogodną pogodę. Najczęściej występuje po południu lub po południu.

Jajka można zobaczyć zarówno na liściach (na odwrocie), jak i na pędach. Larwy pojawiają się po 7-21 dniach. Przechodzą proces przepoczwarczenia, a wraz z nadejściem czasu letniego stają się dorosłymi. Jeśli spojrzysz na zdjęcie stonki ziemniaczanej, możesz wyraźnie zobaczyć zakrzywiony tył czerwono-pomarańczowego koloru, który zmienia się w miarę dojrzewania. Pomarańczowy z żółtawym odcieniem.

Uwaga!

Cechą larw jest obecność po bokach dwóch rzędów czarnych kropek. Są bardzo żarłoczne, ale początkowo żywią się wyłącznie miąższem roślin, a następnie całkowicie jedzą pędy. Dlatego walka z larwami stonki ziemniaczanej w ogrodach i na polach jest nieunikniona, ponieważ pomoże to zachować zbiory.

Istnieją różne metody ich niszczenia: mechaniczne, biologiczne, agrotechniczne preparaty chemiczne. W wyniku działań podjętych przez ludzkie chrząszcze muszą umrzeć.

Cykl życia

Cykl życia stonki ziemniaczanej

Jeśli zapłodnienie samicy nastąpiło jesienią, składa jaja wiosną, bezpośrednio po zimowaniu. Larwy pojawiają się w 14-21 dni. Cecha rozwoju - owady przechodzą przez 4 etapy rozwoju stonki ziemniaczanej:

1. Ciało gęsto pokryte włosami ma szary kolor. Ciało ma długość 2,5 mm, zjada miazgę młodych liści.
2. Włosy na ciele lekko obniżone, długość ciała wzrasta do 4,5 mm. Na tym etapie larwa żeruje na samych liściach, ale tylko na ich miękkiej części.
3. Ciało staje się pomarańczowe, długość wzrasta do 9 mm.
4. Na ostatnim etapie kolor zmienia się, nabiera czerwonawo-żółtawych odcieni. Mały korpus może mieć długość od 10 do 15 mm. Ten cykl rozwoju larwy jest najbardziej żarłoczny.

W stadium imago stonka ziemniaczana zjada bardzo bogato. Prawie całkowicie niszczy wszystkie liście, czyniąc się rezerwami składników odżywczych. Larwy chowają się 10-15 cm pod ziemią w celu dalszej przepoczwarczenia. Proces ten może trwać do 18 dni i zależy od temperatury gleby.

Cechy zimowania

Podczas przepoczwarczenia w okresie jesiennym stonka ziemniaczana zimuje w ziemi, pojawiając się na powierzchni. Dorośli mogą wytrzymać temperatury do -9 ° C Jeśli ziemia jest piaszczysta, głębokość ich dojrzewania sięga nawet pół metra. Zimą chrząszcze Colorado śpią długo, niektóre osoby umierają, jeśli mróz jest bardzo silny. Samica jest zimniejsza, jeśli już złożyła jaja, ponieważ brakuje jej zapasów tłuszczu. Wiosną i latem pojawiają się na powierzchni gleby, gdzie następuje ich przemiana. Zaczynają się budzić, gdy temperatura ziemi ogrzewa się do 14 ° C, a powietrze osiąga 15 ° C.

W okresach gorących i suchych chrząszcze Colorado często zasypiają. Mogą spać przez prawie miesiąc, po czym ich życie jest ponownie ożywione i mogą się rozmnażać.

To ważne!

Efektywny czas dla walka z chrząszczami z Kolorado jest pierwszym i drugim etapem jego rozwoju. Wynika to z faktu, że poczwarki i osobniki dorosłe nie są tak silnie dotknięte chemikaliami.

Jaja szkodników

Jaja stonki ziemniaczanej

Niewielu interesuje się tym, jak długo żyje stonka ziemniaczana. Średnio mieszka przez 1 rok. Ale niektóre osoby mogą żyć do 3 lat. Tylko w jednym sezonie samica może złożyć do 1000 jaj w kształcie owalu, do 2 jaj o długości do 3 milimetrów. Ich kolor jest jasnożółty i jasny pomarańczowy. Starsze samice składają ciemniejsze jaja. Temperatura powietrza sprzyjająca pojawieniu się larw nie powinna być niższa niż 15 ° C Chrząszcze Colorado są wrażliwe na niskie temperatury. Dlatego w surowej zimie, w zależności od rodzaju i wilgotności gleby, poszczególne owady i odpowiednio jaja stonki ziemniaczanej umierają w temperaturach od -9 do -11 ° C przez pierwsze sześć godzin.

Ciekawe

Wrażliwość owadów na zimno występuje 3 razy w roku, wiele z nich umiera. Po pierwsze, wzrost śmiertelności obserwuje się w okresie wrzesień-październik. W tym czasie sezon wegetacyjny ziemniaków już się skończył, a chrząszcze z Kolorado, w tym samice, które późno się zachwyciły, nie otrzymały niezbędnych zapasów żywności. Wkopują się w ziemię, a wraz z nadejściem zimnej pogody wielu z nich umiera. Drugi okres przypada na drugą połowę listopada i początek grudnia. W tym czasie stan fizjologicznego spoczynku (diapauzy) u szkodników jest zakończony, odporność organizmu maleje, a reakcje obronne z zimna są nadal słabe. To wszystko razem prowadzi do śmierci chrząszczy Colorado. Trzeci okres rozpoczyna się wraz z nadejściem wiosny - w marcu i kwietniu. W tym okresie owady przygotowują się do przebudzenia. Ich śmierć następuje z różnych powodów: z powodu pokonania ciała przez grzyby i bakterie, wyczerpania i nagłego początku zimnej pogody.

Fałszywa stonka ziemniaczana

Taki owad jest czasami spotykany w rosyjskich regionach. Jest bardzo podobny do wyglądu stonki ziemniaczanej, ale w przeciwieństwie do niej nie jest niebezpieczny.Jego kolor jest bardziej wyblakły, a paski z tyłu są białe. Żywność dla niego to chwasty z rodziny roślin psiankowatych. Bulwy ziemniaka go nie przyciągają. Dlatego owad tego gatunku jest często nazywany fałszywą stonką ziemniaczaną. Nie można go zniszczyć, ponieważ nie szkodzi rolnictwu.

Fałszywa stonka ziemniaczana

Naturalni wrogowie

Stonka ziemniaczana, podobnie jak inne owady, ma swoje własne naturalni „wrogowie”, dla których stają się smaczną zdobyczą. Obejmują one:

• Drób. Właściciele domów zajmujący się uprawą i hodowlą indyków i perliczek, mogą bezpiecznie wpuścić ich do ogrodu. Chętnie jedzą larwy znajdujące się na liściu.
• Błędy - podizus i perillus. Oni i ich larwy żywią się jajami chrząszczy Colorado.
• Muchy z rodzaju Dauriophagus. Położyli swoje larwy w ciele chrząszczy. Ale w surowym klimacie muchy nie żyją.
• Koniki polne. Ponad 50 gatunków z nich mieszka na terytorium Federacji Rosyjskiej, prawie wszystkie z nich są nieczytelne w żywności i nie pozwalają przejść larwom stonki.

Prawdopodobnie przyjaciele ogrodnicy i niektóre gatunki owadów będą bardzo pomagać plantatorom warzyw w zwalczaniu szkodników.

Jak pojawiają się błędy na działkach i co jedzą

Właściciele domków i wiejskich domów zajmujących się uprawą roślin zastanawiają się, jak trafiła do nich stonka ziemniaczana. Zdecydowanie nikt nie może odpowiedzieć na to pytanie. Można powiedzieć, że przenieśli się z sąsiedniego obszaru, przyciągnął ich zapach ziemniaków. I działa na nich jak na koty waleriana. Dlatego najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zjednoczenie się z sąsiadami w walce z nimi.

Ciekawe

Stonka ziemniaczana oprócz ziemniaków zjada także inne rośliny uprawiane przez hodowców warzyw. Jeśli ich ulubiony przysmak nie wystarczy, przechodzą do pomidory i bakłażanyjedząc wszystkie swoje liście. Dzikie psiankowate, jedzą i gromadzą w swoim ciele substancje toksyczne zawarte w roślinach. Dlatego ptaki drapieżne nie przyciągają larw. Jedzą je tylko indyki i perliczki.

Niektórzy właściciele podmiejskich nieruchomości hodowali na swoich terenach wieloletni krzew zwany ashwagandha. W Indiach nazywany jest korzeniem życia, ponieważ ma właściwości lecznicze. Dlatego pytanie, czy ashwagandhu jedzą chrząszcze Colorado, jest dość istotne. Krzew należy do rodziny roślin psiankowatych, takich jak pomidory, bakłażany i pieprz, dlatego jest interesujący dla chrząszczy Colorado.