Opis i zdjęcia gatunków komarów

Komary - jeden z najczęstszych owadów na świecie. Żyją prawie wszędzie, jedynym wyjątkiem jest terytorium Antarktydy. Nauka zna około 3 tysięcy gatunków takich osobników. A komary są całkowicie nieszkodliwe i bardzo niebezpieczne dla ludzi. Wszystkie z nich są połączone przez rodzinę owadów dwuskrzydłowych, których charakterystyczną cechą są organy jamy ustnej, które wyglądają jak skrzynka. Zawiera szczęki o długich i cienkich zębach. Ze względu na tę strukturę aparatu ustnego owad jest w stanie żywić się sokiem roślinnym, nektarem kwiatowym, a nawet ludzką krwią (można je zobaczyć bardziej szczegółowo na zdjęciu komara poniżej).

Gatunki komarów

W naturze występują różne rodzaje komarów. Rodzina owadów Diptera może być podzielona na 3 podrodziny:

• Culicinae (komary bez malarii). Obejmuje owady z następujących rodzajów: Uranotaenia i Aedes (ukąszenia), Psorophora i Culex (prawdziwe komary), Orthopodomyia i Coquillettidia, Mansonia i Culiseta, Haemagogus i
• Komary z malarią. Ta podrodzina łączy rodzaje: Bironella, Anopheles, Chagasia.
• Toxorhynchitinae, rodzaj Toxorhynchites.

Rodzaje komarów w Rosji

Około stu gatunków przedstawicieli rodziny Diptera zamieszkuje terytorium Federacji Rosyjskiej. Najczęstsze są następujące gatunki komarów.

Kulex

Komary z rodzaju

Rodzaj kulek (Culex) ma ponad 1000 gatunków komarów, a tylko 100 z nich jest zarejestrowanych w Rosji. Najbardziej znany jest komar Piskun, który żyje prawie wszędzie. To z jego ugryzienia ludzie cierpią podczas rekreacji na świeżym powietrzu lub chodzenia po parku.

Ciało dorosłego osobnika sięga 3-8 mm. Reprezentant tego typu ma parę skrzydeł o długości do 4 mm, z wąskimi czarnymi włosami. Struktura komara samiec różni się od samicy bardziej puszystymi antenami (zdjęcie w pobliżu komara pokazano poniżej).

Ciekawe

Bloodsucking to wyłącznie kobiece kuklys. Dlatego, znalezienie osoby z czerwonym brzuchem, staje się jasne, że jest to nasycona kobieta. I pasza owadów krew nie tylko człowieka, ale także zwierząt i ptaków. Z tego samego powodu pchacze są nosiciele niebezpiecznych chorób: Japońskie zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, egzema, pokrzywka, filarioza.

Samce są prawdziwymi „wegetarianami” ze względu na to, że ich aparat ustny jest znacznie słabszy (długość trąbki jest zauważalnie mniejsza niż długość wąsów). Dlatego wolą pokarmy roślinne, odżywiając się nektarem kwiatowym i sokiem roślinnym.

Dzięki zawartym we krwi białkom i gruczołom samice mogą składać jaja. Robią mur w stojących wodach, które mogą być nie tylko leśnymi bagnami i jeziorami, ale nawet najbardziej zwykłymi kałużami. Układanie jaj przypomina tratwę poruszającą się po powierzchni wody, która może zawierać do 3 tuzinów jaj. Po pewnym czasie opada na dno. Tworzenie jaj trwa od 1,5 do 8 dni (w zależności od temperatury wody). Wyszedł z jajka larwa podlega kilku moltom, po czym przepoczwarza się. Po kilku dniach z poczwarki pojawia się imago lub zwykły komar.

Ugryź

Przedstawiciele gatunku Aedes (kusaki)

Przedstawiciele gatunku Aedes (bryły) żyją głównie w tropikach i subtropikach, preferując strefy leśne. Potrafi tolerować bardzo niebezpieczne choroby, takie jak żółta febra, wirus Zika lub gorączka denga.

Uwaga!

Jednym z najbardziej znanych straganiarzy takich chorób jest gorzka żółta piętka. Owady średniej wielkości (do 7 mm) mają wyjątkowy czarno-biały kolor. Białe pasy oznaczały wszystkie organy ciała, w tym kończyny.

Jaja samic są składane na nizinach, gdzie woda gromadzi się podczas odwilży. Początkowo są koloru białego lub żółtawego. Wraz z rozwojem zaczynają ściemniać, uzyskując brązowy odcień. Larwy pojawiają się i żyją w wodzie, żywiąc się algami, martwymi tkankami roślinnymi i mikroorganizmami. Po pewnym czasie larwy przepoczwarzają się i są wybierane na powierzchni zbiornika. W przypadku wylinki wyłaniają się z nich dorosłe osoby, które przez pewien czas ukrywają się w schronach. Owady czekają na moment, kiedy ich skrzydła się rozprzestrzenią, a osłona w końcu stwardnieje.

Nie mniej niebezpieczny jest Aedes albopictus z komarem tygrysim. Jest to tropikalny czarny komar z jasnymi starymi pasmami rozmieszczonymi na całym ciele, występuje głównie w Azji, a ostatnio został zaobserwowany w Rosji. Charakteryzuje się agresywnością i mobilnością: potrafi latać na małej wysokości, ale z dużą prędkością, gryząc ludzi w gołych częściach ciała. Rozmiar owada sięga 5 mm, z różnicą samicy od samca w skrajnie dużych rozmiarach.Jest nośnikiem niebezpiecznych wirusowych chorób zakaźnych (malaria, dur brzuszny, gorączka denga lub wirus Zika).

Anofeles

Komary z malarią

Komary malarii są jednym z najbardziej niebezpiecznych. Zdolność przenoszenia plazmy malarii (pasożyty ludzkie) sprawia, że ​​te owady są niebezpieczne. Na terytorium naszego kraju przedstawiciele tego gatunku znajdują się na środkowym pasie.

Opis owadów jest pod wieloma względami podobny do zwykłych zjadaczy cipek. Jeśli spojrzysz na fotografię, dorosłe Anopheles można rozpoznać po wydłużonym, wydłużonym ciele, stosunkowo małej głowie i długiej trąbce. Na skrzydłach wzdłuż żył znajdują się łuskowate płytki.

Uwaga!

Charakterystyczną cechą tego typu owadów jest para długich anten, które znajdują się w pobliżu aparatu ustnego. Ponadto anophele mają dłuższe tylne kończyny niż piskuns. U samic na głowie znajdują się segmentowane macki, których długość jest porównywalna do trąby, podczas gdy u przedstawicieli kulek są one znacznie krótsze.

Menu samic i samców jest również inne: pokarmem dla tych pierwszych jest krew, te drugie żywią się wyłącznie sokami roślinnymi. Samica komara składa do dwóchset jaj na powierzchni wody, gdzie rozwijają się przez okres 2-3 dni. W niższych temperaturach proces może być opóźniony o 15-20 dni. Niebezpieczne krwiopijcy mają takie same stadia rozwojowe jak zwykłe komary (jajko, larwa, poczwarki, imago). Ukąszenie komara Mosquito doznania nie różnią się również od ataków zwykłego piskuna.

Płonący komar

Płonący komar

Culiseta - tak zwany płonący komar w języku łacińskim, który może być nosicielem tularemii (choroba charakteryzująca się zatruciem, wysoką gorączką, obrzękniętymi węzłami chłonnymi).

Beżowy, lekko żółty komar rośnie do długości 12 mm. Ma cienkie nogi z białymi pierścieniami na krzywiznach dolnej części nogi i uda, a także ciemne plamy na skrzydłach. Samce odznaczają się długimi kudłatymi wąsami i stosunkowo dużą trąbką z białymi łatami. Dorośli mają spiralne szczeciny. Wolą mieszkać w pobliżu lasów.

Dollypods

Dollypods

Łatwo zgadnąć z tytułu, jak wygląda komar z stonogi. Caramor (Tipulidae) są gigantyczne. „Karta telefoniczna” owadów to długie nogi. Długie komary osiągają 6 cm, niektóre osobniki dorastają do 10 cm, a stonogi mogą mieć bardzo kolorowy kolor: komary syberyjskie mają czerwony brzuch, indyjskie osobniki mają czarno-pomarańczowy odcień, a nawet pomarańczowy komar.

Dollypods preferują obszary o dużej wilgotności, osiedlające się na terenach bagiennych lub w pobliżu zarośli leśnych. Giganty nie stanowią zagrożenia dla ludzi, ponieważ nie używają krwi do jedzenia. W diecie takich owadów występują wyłącznie soki pochodzenia roślinnego i rosy. Jednak duża akumulacja czopów może spowodować poważne szkody na gruntach rolnych. Ponadto larwy karamory, które spożywają delikatne korzenie młodych nasadzeń, są szczególnie żarłoczne.

Podobny styl życia jest typowy dla komary, które najczęściej można zobaczyć na wybrzeżu Azowa.