Czarny chrząszcz

Z bardzo pięknym ciemnobrązowym chrząszczem musiał zmierzyć się z wieloma miłośnikami prac ogrodniczych. Zwykle występuje w glebie podczas zbioru terenów wiejskich z ubiegłorocznych liści lub ze stert zebranych szczytów. To nie jest niczym czarny ogród żuka (Carabus hortensis). Owad, należący do rzędu chrząszczy. Przedstawiciele tej rodziny są szeroko rozpowszechnieni w Rosji, Europie i na Kaukazie.

Cyrk i carabus

Ogrodnik chrząszcza ziemnego - mieszkaniec ogrodów kuchennych i ogrodów jest raczej dużym chrząszczem (długość ciała dorosłych osiąga 3 cm). Jest to bardzo elegancki owad, w którym wszystkie części ciała są oddzielone od siebie. To jest przedstawiciel rodzaju carabus:

• czarny z brązową powierzchnią ciała ma piękny metaliczny połysk;
• wzdłuż elytry widać rowki z żółtymi plamkami.

Ochraniacze ogrodowe również obejmują chrząszcze naziemne Rodzaj cyrku, którego opis różni się tylko mniejszą wielkością ciała. Struktura ciała i kolor czarny są podobne do powyższych osób. Poniżej przedstawiono zdjęcie chrząszcza ogrodowego.

Stonkowiec z rodziny cyrkowej

Osobniki tych gatunków są owadami mięsożernymi, a zatem mają potężne sierpowate szczęki. Inną cechą czarnych drapieżników są raczej długie kończyny, które pozwalają im pokonać duże odległości w poszukiwaniu pożywienia. Przez te znaki drapieżne chrząszcze można odróżnić od złośliwych, czego jasnym przykładem jest chrząszcz ziemny. Głównym wrogiem upraw zimowych są krótsze nogi i mniej rozwinięte żuchwy.

Uwaga!

Przedstawiciele obu klanów są nocni. Polują na ślimaki, gąsienice i inne szkodliwe owady, a także ich larwy i poczwarki.

Gdy atakujesz ofiarę, chrząszcze zaciskają ją szczękami, uwalniając specjalną rozpuszczającą powierzchnię płynu ustrojowego. Z tego powodu ofiara przyjmuje postać półpłynnej substancji odżywczej. W tej formie chrząszcz ziemny jest czarny i pochłania pokarm.

Koń wyścigowy

Chrząszcze

Inny rodzaj chrząszczy ogrodowych. Charakterystyczną cechą koni jest szeroka głowa i dość ostre wystające szczęki. Chrząszcze mają pstrokatą kolorystykę. Aktywny w ciągu dnia, szybko poruszający się po ziemi w poszukiwaniu pożywienia. W chwilach zagrożenia może latać na krótkich dystansach.

Ciekawe

Z całą swoją elegancją chrząszcz jest drapieżnikiem. Żywi się gąsienicami, ślimakami, ślimakami, a także robakami i innymi szkodnikami. W trakcie sezonu jedna osoba może zniszczyć ponad 300 szkodników.

Jak pomnożyć

Żyje czarny duży chrząszcz ziemny około 3 lat. W obecności sprzyjających warunków czas trwania owada może osiągnąć 5 lat.

Po zapłodnieniu samice składają jaja w glebie (od 50 do 100 sztuk), z których po 2 tygodniach pojawia się larwopodobna larwa. Podobnie jak dorosłe owady, mają trzy pary stosunkowo długich kończyn, co pozwala im poruszać się szybko, aby znaleźć pożywienie. Ponadto larwa chrząszcza naziemnego jest znacznie bardziej żarłoczna niż owad dorosły. Do upadku pojawią się już osoby dojrzałe. Podczas swojego życia chrząszcze mnożą się co najmniej 2 razy.

Uwaga!

Czarny chrząszcz ma wystarczająco silne szczęki, które są w stanie odgryźć nawet ludzką skórę. Ale nie jest w stanie wstrzyknąć trucizny do rany, pod nieobecność takich. Dlatego ukąszenie samego chrząszcza ziemnego nie stanowi poważnego zagrożenia dla życia ludzkiego.

Reprodukcja czarnego dużego chrząszcza ziemnego

Jednak w niektórych sytuacjach czarny chrząszcz jest bardzo niebezpieczny dla ludzi. Niepożądane jest chowanie chrząszcza w dłoniach, ponieważ w chwilach ochrony uwalnia ciecz, która jest żrąca o nieprzyjemnym zapachu. Efekt takiej kompozycji na skórze będzie się palił, jeśli płyn dostanie się do oczu, możesz mieć poważne problemy ze wzrokiem.

Korzyści lub szkody

Nie wszyscy wiedzą, że czarny duży chrząszcz jest bardzo przydatnym chrząszczem. Konieczne jest, aby nie walczyć z nim, ale starać się pod każdym względem zwiększyć liczbę owadów. Nie tylko ich naturalni wrogowie przyczyniają się do znacznej redukcji owadów: różnych ptaków, kretów, ryjówek i jaszczurek. Stosowanie pestycydów wpływa również na zanik czarnych chrząszczy. Dlatego, jeśli to konieczne, lepiej jest stosować wywary i napary oparte na roślinach, a także przynęty i preparaty, które mają ściśle ukierunkowane działanie.

To ważne!

Wśród ogromnej rodziny chrząszcz mielony może powodować szkodę dla gruntów rolnych. Niszczy plony upraw, gryząc młode sadzonki.

Nie mniej niebezpieczna jest larwa owadów, która atakuje uszy w momencie dojrzewania ziarna. Ulubionym przysmakiem szkodników są pszenica, jęczmień, żyto, kukurydza. Duża liczba takich chrząszczy może znacznie zmniejszyć plony.