Wołek grochowy

Złośliwy szkodnik uprawianych odmian grochu to mały chrząszcz z rodzaju Bruchus, znany jako ryjkowiec grochowy. Po raz pierwszy został odkryty w Rosji w 1857 roku. Szkodnik z Morza Śródziemnego rozprzestrzenił się dzięki zainfekowanym nasionom roślin strączkowych. Należy jednak zauważyć, że owad żywi się wyłącznie groszkiem.

Cechy struktury i wyglądu ziarna grochu

Mały czarny robak z wydłużoną głową, należący do rodziny ziaren chrząszcza, osiąga długość 4-5 milimetrów. Jego ciało ma szeroki owalny kształt. Nad owadem znajduje się czerwono-szare, grube pominięcie. Mała, skrócona elytra z ukośnym jasnym paskiem nie pokrywa całego brzucha, na którego końcu znajduje się biały wzór krzyża. Ziarna grochu różnią się od swoich odpowiedników obecnością tego znaku.Piszczel, łapy środkowych nóg i trzy segmenty anten są zabarwione na czerwono-czerwono. Szkodnik ma wybrzuszone oczy, a duże spiczaste zęby są dobrze widoczne na biodrach tylnych nóg.

Niespecjalistom trudno jest określić płeć szkodników grochu Owady różnią się strukturą narządów płciowych i długością anten, które są nieco dłuższe u samców. Nasiona grochu na zdjęciu prezentowanym na naszej stronie internetowej pozwolą Ci dokładnie zapoznać się z cechami owada.

Wołek grochowy

Rozwój owadów

Chrząszcz niszczący groch jest szeroko rozpowszechniony w europejskich i azjatyckich częściach Federacji Rosyjskiej, gdzie kultura jest bardzo zasiana. Granice owada są zmienne, różnią się w zależności od sprzyjających warunków pogodowych. Jest wiele miejsc, w których zimują ziarna grochu. Zasadniczo jest to magazyn, w którym oszczędza się groch. W regionach południowych znaczna część ziaren czeka na chłodną porę roku i organizuje zimowanie w belach słomy, pod korą drzew, wśród szczątków roślin lub w glebie.

Masowe chrząszcze wyłaniają się z grochu w temperaturze 26-28 ° C W niższych temperaturach proces ten zwalnia. Zwiększona wilgotność korzystnie wpływa na pojawienie się szkodników z zainfekowanych ziaren. Przytłaczające pasożyty pojawiają się głównie w maju, a kwitnące ogrody, skupiska chwastów i zarośnięte czeremchy występują wzdłuż krawędzi pasów leśnych. Nasiona grochu spadają na pola wraz z nasionami, ale większość z nich pochodzi z pobliskich miejsc. Największa liczba chrząszczy pojawia się na polach w maju, podczas masowego kwitnienia roślin. Sadzonki żywią się w tym okresie płatkami kwiatów i pyłkiem.

To ważne! Pola pasożytów zaczynają zamieszkiwać brzegi, stopniowo zajmując całą plantację. Rano i wieczorem dorosłe osoby chowają się w kwiatach grochu lub między zamkniętymi młodymi liśćmi.

Samice grochowca zaczynają składać jaja w dużych ilościach na początku czerwca. Umieszczają sprzęgło składające się ze średnio 35 jaj, na wierzchu zielonej fasoli grochu, mocno przyklejając go do pędów roślin za pomocą specjalnej masy płynnej. Po wyschnięciu tworzy ochronną osłonę, w której umieszczane są podłużne jaja o długości pół milimetra w kolorze bursztynowym. Ich rozwój trwa w zależności od warunków przez 6-12 dni. Samica może składać od 70 do 200 jaj przez cały okres swojego życia, który trwa jeden rok.

Wyłoniwszy się na świecie, larwa ryjkowca gryzie mięsistą skorupę fasoli i wpada w jej środek. Tu dociera do wciąż zielonego ziarna grochu, w którym odbywa się cały proces rozwoju szkodnika z larwy, poczwarki i dorosłego chrząszcza.

Ciekawe Kilka osób może penetrować groszek, ale tylko jeden przeżywa i rozwija się.

Jajka i larwy wołka grochu

Wlot w skorupie ziarna rośnie z czasem i pozostaje mała czarna kropka. Przed linieniem larwy mają ciało podobne do robaka o czerwonawym kolorze, pokryte długimi włosami. Noworodek ma parę nóg. Po kilku dniach wylatuje i staje się beznoga, z głową mocno przyciśniętą do przodu klatki piersiowej. Jego kolor staje się kremowy. Żywiąc się odżywczym pożywieniem, stopniowo osiąga długość 5-6 mm. Po kilkukrotnym przewróceniu larwa kończy swój rozwój. Przed poczęciem tworzy uderzenie aż do skórki, ale jej nie gryzie. W utworzonej wnęce pojawi się młody robak. Wystarczy, aby w sprzyjających warunkach naciskał na pokrywę, aby wyjść na zewnątrz. Wyjście dorosłych osobników ziarna następuje pod koniec lipca.

Wyrządzić szkodę i zwalczać ziarna grochu

Pasożyt jest powszechny we wszystkich krajach Azji, Europy i Ameryki Północnej, gdzie groch jest intensywnie uprawiany. Najbliższymi krewnymi szkodnika jest wołek egipskiego grochu, wołek fasoli i inne szkodniki roślin strączkowych. Wszystkie one powodują ogromne szkody w uprawach rolnych.Dorosłe ryjkowce grochu wpływają na zebrane plony podczas przechowywania i ich larwy na polach.

To ważne! Zepsute nasiona tracą prawie 40% swojej wagi. Ich kiełkowanie spada do 75% i jakości.

Należy unikać jedzenia i karmienia bydła zakażonego grochem. Niebezpieczne jest to, że w uszkodzonych ziarnach można znaleźć chrząszcze, larwy lub ich odchody, które powodują zapalenie jelit i nerek.

W celu ochrony funduszu zbożowego przed pasożytami konieczne jest zastosowanie wszystkich znanych środków do zwalczania ryjkowca grochu:

• Leczenie zbóż insektycydami;
• Chłodzenie ziarna;
• Zapobiegawcze leczenie i utrzymanie czystości w magazynach.