Bluefinowy otoczenie i kształt ciała

Przycięty frędzlami - jeden z najbardziej znanych i rozpowszechnionych członków rodziny pływaków z rzędu żuków. Wielu uważa drapieżnego chrząszcza za przystosowanego do życia w środowisku wodnym za najbardziej złośliwego szkodnika hodowli ryb. Jednak to stwierdzenie nie jest całkowicie prawdziwe. Plowun jako ofiara zazwyczaj wybiera najsłabszego i najbiedniejszego narybka, grając zasadniczo rolę uporządkowanego.

Cechy drapieżnika chrząszcza

Opis chrząszcza powinien zaczynać się od jego głównej cechy - żółtobrązowej granicy. Tak więc obrzeża okrążyły całe ciało owada. Długość ciała chrząszcza nie przekracza 3,5 cm, warunkowo można podzielić na 3 części: brzuch, klatkę piersiową i głowę. Wszystkie te segmenty, płynnie przechodzące w siebie, są praktycznie bez ruchu.Owalny, opływowy kształt korpusu pływaka pozwala chrząszczowi na łatwe rozcięcie wody bez odczuwania dużego oporu podczas pływania. Sam kolor graniczącej ryby jest w większości ciemnobrązowy lub czarny.

Na głowie pływaka, którego wymiary są znacznie szersze niż długość, są zmysły w postaci anten. Oczy owada są bardzo duże, nazywane są również fasetowane.

Przycięty frędzlami

Uwaga!

Również na głowie znajduje się narząd jamy ustnej z dobrze rozwiniętymi szczękami, na których znajdują się małe palpi. Dzięki niemu drapieżnik rozpoznaje smak zdobyczy. Dlatego branie chrząszcza na rękach powinno być bardzo ostrożne, jego ugryzienie jest dość bolesne.

Na ciele pływaka znajdują się także skrzydła, dzięki którym owad leci pięknie. U samców ukrywają się za gładkimi sztywnymi osłonami. U samic są żebrowane i służą jako powłoka chroniąca delikatne części ciała.

Trzy pary nóg pozwalają chrząszczowi poruszać się po ziemi. Tylne kończyny, poszerzone na końcach i pokryte małymi szczecinami, chrząszcze używają jako wiosła. Z nimi rozcina wodę, z łatwością unosi się na powierzchnię. Ale zejście na dół wymaga energicznego ruchu. Płetwa jest trzymana na dole za pomocą dwóch par przednich kończyn, posiadających specjalne haczyki na końcach. Jak wygląda owad, widać na zdjęciu.

Obecność specjalnych przetchlinek umieszczonych po bokach brzucha pozwala pływakowi oddychać powietrzem. Odsłaniając tył brzucha z wody, owad podnosi powietrze, po czym wciągają się przetchlinki.

Ulubionym siedliskiem ograniczonego pływaka jest jezioro lub staw, czyli zbiornik wodny, w którym nie ma silnego prądu i dobre zapasy żywności. Te błędy można znaleźć w większości krajów europejskich, na Kaukazie, w Japonii. Są one również szeroko stosowane w Jakucji i Ameryce Północnej.

Przycięty frędzlami

Oczekiwana długość życia chrząszczy wynosi od 0,5 do 2,5 lat. W naturze żyją zwykle około roku, ale jeśli stworzą niezbędny mikroklimat w domu, chrząszcze mogą żyć do 3 lat. Najważniejsze jest, aby wiedzieć, co pływak je.

Moc

Te chrząszcze wodne określane są jako prawdziwe żarłoków. Małe owady i ich larwy, ślimaki, kijanki, narybek ryb - to jest to, co żywią się morską wyszukiwarką. Z brakiem małej żywności mogą atakować nawet żabę lub tryton. Duża akumulacja pływaków w stawie może znacznie zmniejszyć liczbę ryb w nim żyjących.

Kawior odłogowany w płytkiej wodzie to kolejny ulubiony pokarm pływaka. Mając bardzo zróżnicowane menu i dobry apetyt, owad jest w stanie zjeść dużą ilość jedzenia. Z powodu nadmiernej podaży może nawet być trudno wznieść się na powierzchnię wody, bez względu na wysiłek, pływak nie ma zastosowania. Chrząszcz rozwiązuje ten problem, zwracając nadmiar jedzenia i opróżniając ciało. W rezultacie zmniejsza się masa ciała, co przyczynia się do bezpiecznego powrotu do zdrowia.

Ryby drapieżne bardzo dobrze czują krew. Więc nawet jej upadek, uwięziony w stawie, może zbierać pobliskie owady. Ataki pakowania również nie są wykluczone.

Ciekawe

Larwa chrząszcza wodnego jest najbardziej żądna krwi na świecie. W ciągu dnia jest w stanie zniszczyć około 50 kijanek. Obecność ostrych szczęk o wygiętych szablach umożliwia jej atakowanie nawet dużych ryb.

Larwy pływania

Nie mniej apetytu na larwy pływaka i to pomimo tego, że nie mają one narządu jamy ustnej. Larwa chwyta zdobycz potężnymi szczękami, po czym uwalnia specjalną ciecz. Że staje się przyczyną paraliżu ofiary. Kolejny zastrzyk soku trawiennego przyczynia się do trawienia i rozcieńczania sparaliżowanej ofiary, po czym ofiara jest wchłaniana przez małe otwory znajdujące się w pobliżu szczęki bezpośrednio w gardle.

Po takim posiłku larwa czyści stopami resztkowe fragmenty ofiary ze szczęki, przygotowując się do nowego ataku. Zaskakujące jest również to, że larwy nieustannie odczuwają głód i szukają pożywienia.

Hodowla

Okres godowy chrząszczy rozpoczyna się wraz z nadejściem wiosny. Opuszczając miejsce zimowania, udają się w poszukiwaniu odpowiedniego zbiornika. Po znalezieniu partnera samiec chwyta ją i, trzymając przednie łapy, przystępuje do zapłodnienia.

Może się zdarzyć, że kobieta zostanie wybrana przez kilku mężczyzn z rzędu. W takim przypadku istnieje duże prawdopodobieństwo, że może się udusić, ponieważ finiszer odtwarza się w wodzie. Wszakże owady potrzebują okresowego uzupełniania powietrza atmosferycznego, którym oddychają. Dlatego, jeśli proces krycia jest opóźniony, samica nie będzie miała czasu na uzyskanie wymaganej ilości tlenu, w wyniku czego umrze.

Po zapłodnieniu samica za pomocą ovipositora robi depresję w roślinie wodnej, gdzie składają jaja. W jednym sezonie potrafi złożyć około 1000-1500 jaj, z których po 8-40 dniach (w zależności od temperatury) rodzi się młode potomstwo.

Larwy pływania

Wystarczająco długie (do 10 mm) nowo pojawiające się larwy mają smukłe, robakopodobne ciało. Ich główną cechą wyróżniającą są duże sierpowate szczęki, dlatego ukąszenie larwy jest nie mniej bolesne niż u dorosłego pływaka. Na głowie są anteny, palpi i proste oczy. Podobnie jak osoby dorosłe, pływają i doskonale oddychają tlenem, spychając koniec brzucha na powierzchnię.

Po tym, jak larwa dorośnie trochę, stara się wspiąć na suchy ląd i wkopać się w przybrzeżną ziemię. W tym celu buduje dla siebie schronienie, łącząc grudki brudu za pomocą lepkiej śliny. W ciągu tygodnia leży bez ruchu w jaskini, aż zamieni się w poczwarkę. Po okresie 0,5-1 miesiąca dorosłe pływaczki pojawiają się z poczwarek, których ciało jest pomalowane na biało. Tylko czarne oczy i ciemne nogi są widoczne na tym tle. Po 8-10 dniach miękkie ciało jest pokryte twardą skorupą, która będzie otoczona zauważalnym żółto-brązowym paskiem.