Zdjęcie i opis drwala żuka

Chrząszcz brzołowy lub, jak nazywa się go drwal, jest jednym z przedstawicieli porządku żuków. Rodzina brzana ma co najmniej 17 000 gatunków tych owadów, różniących się nie tylko rozmiarem ciała, ale także kolorem. Jest to brzana Dalekiego Wschodu i brazylijski drwal bolszewicki oraz czarny chrząszcz znany wielu, a także alpejski brzana, wyróżniająca się wyjątkowym pięknem.

Ciekawe

Przedstawiciele tej rodziny charakteryzują się segmentowanymi wąsami, których długość u niektórych osób może być kilkakrotnie większa niż ich własny rozmiar.

Kolejną cechą brzany jest długi, smukły korpus, linia włosów i skrzydła. W końcu niektóre gatunki chrząszczy drwala są zdolne do latania. Ale niewiele osób może latać gładko i szybko.

Zawiera drwale

Wiele osób musiało spotkać się z leśnymi świdrami, w związku z czym wiedzą z pierwszej ręki, jak wygląda chrząszcz brzozowy. Większość tych owadów ma ciało średniej wielkości od 10 do 20 mm. Ale są olbrzymy. Tytan drwala może dorastać do prawie 17 cm, a inny olbrzym można nazwać rogatym rogiem o podobnych wymiarach. Największym chrząszczem w Europie jest chrząszcz stolarski, którego długość ciała sięga 6 cm. Na terenie Federacji Rosyjskiej największym chrząszczem brzana jest relikt barbetu z Ussurii, którego rozmiar ciała sięga 11 cm.

Rodzaje chrząszczy

Ciało chrząszcza drwala jest często czarne lub czarne i brązowe. Ale są przedstawiciele, których ciało jest białe, jasnożółte, niebiesko-szare lub zielone z subtelną perłą lub metalicznym odcieniem. Poniżej znajduje się żuk drwala na zdjęciu.

Siedlisko chrząszczy

Owady z tej rodziny wyróżniają się wzorem plam, kolorowych bandaży lub pasków. Poniżej znajduje się zdjęcie alpejskiego chrząszcza z ornamentem na elytrze.

Alpejska brzana

Uwaga!
Wąsy mają wyraźny dymorfizm płciowy. Opis mężczyzny i kobiety znacznie się różni. Najczęściej przedstawiciele słabszej płci wyróżniają się większymi rozmiarami, kolorem i długością wąsów.

Siedliska

Ulubionymi drwalami siedlisk są różne gatunki drzew, krzewy i rośliny zielne. Chrząszcze mogą osiedlać się w wiejskim domu lub w kraju, niszcząc drewniane elementy konstrukcji, meble i deski. Populacje chrząszcze brzozy w lasach iglastych powodują ogromne szkody dla leśnictwa musisz się ich pozbyć.

Moc

Co zjada brzoskwinia, zależy od rodzaju owada i jego siedliska. Drwal żywi się głównie igiełkami, liśćmi lub pyłkiem. Kornikowate chrząszczy zjadają kory młodych gałązek. Takie odżywianie przyczynia się do prawidłowego dojrzewania komórek zarodkowych.

Czarny drwal gryzie drewno, powodując nieodwracalne uszkodzenia drewnianych konstrukcji, i to jest niebezpieczeństwo człowieka z brzaną. Przecież ulubione siedlisko szkodników może służyć:

• deski podłogowe i krokwie;
• ramy okienne i obicia drewniane;
• belki stropowe i przegrody z drewnianych prętów.

Samotnik nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Może tylko uszkodzić swoją własność.

Ciekawe

Niektóre gatunki chrząszczy żywią się sokiem drzewnym. I są tacy przedstawiciele tej rodziny, którzy w ogóle nie jedzą. Tak więc tytan brzany żyje kosztem składników odżywczych, które są nadal przechowywane w stadium larwalnym.

Sposób życia

Cechy chrząszczy

Styl życia drwali zależy od warunków pogodowych i obszaru, w którym żyją. Chrząszcze jedzące kwiaty są aktywne w ciągu dnia. Inne rodzaje tytanu brzana opuszczają schronienia tylko w nocy. U niektórych gatunków samce są podatne na migracje, podczas gdy inne są wyłącznie samicami.

Hodowla

Po zapłodnieniu samica szuka odpowiedniego miejsca do składania jaj. Najczęściej są to małe pęknięcia w drewnie. Pewnego razu samica może złożyć do czterystu jaj, z których w ciągu 12–15 dni pojawiają się żarłoczne larwy.

Larwa chrząszcza jest częściej biała. Na jej lekko spłaszczonym ciele zamiast łap znajdują się specjalne obrzęki. Dzięki nim larwa porusza się. Owad dobrze rozwinięty przedsionek i silne szczęki. Umożliwiają larwie karmienie i gryzienie przejść w lesie.

Uwaga!

Kora drzewa, w której larwy żyją przez długi czas, służy im nie tylko jako dom. Jest również głównym źródłem pożywienia. Larwy mają tak duży apetyt, że w krótkim czasie ze struktury, w której się osiedlił, pozostał tylko jeden pył.

Zimą larwy przepoczwarzają się, a wiosną pojawia się dorosły brzana.Proces rozwoju od jaja do osobników dojrzałych może różnić się u różnych gatunków, średnio trwa od 1,5 do 2 lat. Jednak żyjąc w głębi materiału, larwy są chronione z zewnątrz i mają możliwość życia przez ponad dziesięć lat. Tym razem mają wystarczająco dużo do wykonania ruchów o długości 30-40 km. W ciągu dnia jedna larwa buduje tunel o długości około 15-30 mm.

Znaki obecności

Aby określić obecność szkodników, należy dokładnie zbadać powierzchnię drewnianą. Może to wskazywać ścieżki kręte, słyszalny chrupnięcie i brązową mąkę, która jest wciąż żółtawa. Innym znakiem inwazji szkodników jest uwalnianie brązowej cieczy z ostrym, kwaśnym zapachem z głowic rzeźbiarskich.

Środki zapobiegawcze

Aby chrząszczy nie powodowały uszkodzeń twojej struktury:

• przeprowadzić dokładne badanie drewna pod kątem obecności dziur w owadzie;
• jeśli zostanie wykryte uszkodzenie, należy użyć specjalnego sprzętu ochronnego;
• utrzymuj pomieszczenie suche, ponieważ nadmierna wilgotność jest jednym z korzystnych warunków dla siedlisk owadów;
• w celach prewencyjnych powierzchnie drewniane muszą być okresowo poddawane specjalnym środkom owadobójczym;
• do budowy używaj nie-owadów, łatwo to zauważyć, gdy drewno jest wolne od kory;
• w przypadku silnego zakażenia konstrukcji drewnianych należy je zastąpić nowymi elementami.

Okresowo przeprowadzając te proste czynności, możesz uratować dom przed szkodnikami.