Ludzki ascaris

Robak pasożytniczy, znany jako ludzki ascaris, powoduje chorobotwórczą chorobę i żyje wyłącznie w ludzkim ciele, nie przemieszczając się do żywicieli pośrednich. Ogromna liczba jaj, które produkują ascaris, docierają do osoby przez niemyte ręce i źle przetworzone warzywa i owoce. Pasożyt ten rozprzestrzenia się po całym ciele, uszkadzając organy znajdujące się na jego drodze i zjadając czerwone krwinki. Larwa, wychodząc z jaja, powoduje u ludzi dużą liczbę nieprzyjemnych objawów.

Charakterystyka gatunku

Robak reprezentuje okrągłe robaki i klasę nicieni. Zdjęcie ludzkiego glisty pokazuje, że jego kolor jest blady z różowawym odcieniem. Kształt ciała jest cylindryczny.Struktura glisty jest taka, że ​​na krawędziach stopniowo staje się węższa i wyostrza się na końcu. Ślimak jest pokryty na całej powierzchni osłoną ochronną.

Uwaga!

W zależności od płci pasożyt ma inną długość. Samice mogą dorastać do 40 cm, a samce nie przekraczają 25 cm.

Ludzki ascaris ma układ trawienny, który składa się z trzech części. Taka wewnętrzna struktura nie jest powszechna u nicieni. Robak jest wprowadzany do krwi, gdzie odżywia się krwinkami czerwonymi. Robaki nie oddychają, ale dostają cząsteczki tlenu, podobnie jak wszystkie potrzebne im substancje, przez narządy oddechowe typu beztlenowego lub skóry.

Ludzki glisty nie ma żadnych urządzeń, z którymi mógłby być przymocowany lub poruszony (rzęski, odrosty itp.). Cały jego ruch jest spowodowany naskórkiem, który jest czymś w rodzaju szkieletu o wystarczającej elastyczności.

Funkcja reprodukcyjna

Glisty to osoby heteroseksualne. Układ rozrodczy samców reprezentują jądra, a także kanał służący do erupcji nasienia. Samice mają bardziej złożony układ rozrodczy, który obejmuje jajniki, odbiornik nasion, w których zapłodnione są jaja, a także macicę i wydział, który zapewnia składanie jaj.

Hodowla Ascaris

Uwaga!

Samica ludzkiej glisty w jednym dniu może wytworzyć ogromną liczbę (200 tysięcy lub więcej) jaj, które mają kształt gruszki lub owalny.

Każde z jaj ma powłokę ochronną, która nadaje mu szary odcień. Chroni embriony robaka nie tylko przed groźbą mechanicznego zniszczenia, ale także przed ekspozycją na promienie ultrafioletowe, a nawet przed zamarzaniem. Najlepsza temperatura dla rozwoju ascaris to 24 stopnie ciepła. W środowisku (woda, gleba itp.) Jaja mogą być przechowywane przez około 12 lat.

Cykle życia

Wyłaniając się z siedliska jelitowego, wraz z odchodami jaj robaków, znajdują się w wodzie lub glebie, gdzie leżą, dopóki nie wejdą w nowy organizm w ten czy inny sposób. Tutaj jest molt lub uwalnianie larw z osłonki ochronnej, która jest dostarczana przez enzymy glisty ludzkiej enzymu.

Etap migracji

Larwa ma proces przypominający kształt haka, dzięki czemu przylega do wewnętrznej warstwy śluzu jelitowego i wnika do układu krążenia. Początkowo są to żyły jelitowe, z których pasożyty są wysyłane do wątroby i jam serca, a stamtąd do płuc. Jest to proces migracji, w którym ascaris pasożytuje w całym ciele.

Uwaga!

Osiągając drogi oddechowe człowieka, robak powoduje kaszel, który jest początkowo suchy, ale stopniowo staje się produktywny i wraz z plwociną rzuca robaki do jamy ustnej, skąd są wysyłane do żołądka i jelit, które są jego głównym środowiskiem. Ten etap życia trwa od 8 do 15 dni. Dopóki larwy są we krwi, karmienie odbywa się kosztem krwinek (czerwonych krwinek). To wywołuje rozwój niedokrwistości.

Etap jelitowy

Na etapie powrotu do jelit rozpoczyna się formowanie dorosłej glisty ludzkiej. Końcowe dojrzewanie robaka występuje w jelicie cienkim. Każdy ascaris żyje w ciele swojego nosiciela średnio przez około rok, ale biorąc pod uwagę regularne procesy samo-infekcji, ludzie cierpią na ascariasis od lat. Od chwili, gdy dana osoba połknie jajo pasożyta i do czasu, gdy ten pasożyt zacznie się w nim rozmnażać, trwa to około 100 dni.

Ascaris w jelitach

Pokarm ludzkiej glisty na etapie larwy niedawno uwolnionej z błony jaja jest wykonywany za pomocą surowicy krwi Starszy robak je jeść czerwone krwinki, ponieważ zawierają cząsteczkę tlenu ważną dla pasożyta.Im starszy robak, tym bardziej potrzebuje cząsteczek tlenu. Jeśli ascaris doświadcza głodu tlenowego, to jest intuicyjnie wysyłany tam, gdzie jest najbardziej - w płucach.

Kończąc cykl życia, ludzki ascaris nie opuści ciała przewoźnika. Helmenty są stale przenoszone przez krew do różnych narządów, w których się osiedlają, a emitując toksyczne produkty ich żywotnej aktywności, wywołują w nich procesy zapalne.

To ważne!

Klinicznie objawia się żółknięciem skóry, zapaleniem mięśnia sercowego, zapaleniem oskrzeli lub częstym zapaleniem płuc. Często obleńce powodują zapalenie trzustki i krwawienie z przewodu pokarmowego.

Warianty nietypowego życia robaka

Ścieżka życia glisty nie zawsze idzie gładko i bez przeszkód. Duża liczba larw, które mają szczęście dostać się do wątroby, zostanie tam zniszczona dzięki aktywności komórek typu ochronnego. Również hełmy uwięzione w układzie oddechowym będą usuwane stamtąd jako część plwociny podczas kaszlu, który jest również ochronnym odruchem ciała. Wszystko to doprowadzi do tego, że jasny obraz kliniczny choroby zaczął się po pewnym czasie zanikać, a nawet znika całkowicie na pewien okres, co wprowadza pacjenta w błąd, a on ponownie odkłada wizytę u lekarza, podczas gdy pasożyty gromadzą swoją ilość . Stopniowo objawy niedokrwistości i procesów zapalnych w różnych narządach osiągają swoje krytyczne wartości, co powoduje nieodwracalny cios dla ludzkiego zdrowia.