Torbiele Lamblia w kale dziecka: jak wyglądają i jak się leczą

Wśród powszechnych chorób pasożytniczych u dzieci jest giardiasis. Zakażenie następuje po kolonizacji organizmu przez jednokomórkowe mikroorganizmy - Giardia. Choroba jest trudna do zdiagnozowania, powoduje poważne zaburzenia narządów wewnętrznych. Kompleksowe leczenie torbieli Giardia w kale dziecka zapobiega niebezpiecznym powikłaniom i skutkom choroby.

Czym są pasożyty

Żywe żylaki są jednokomórkowymi mikroorganizmami (trofozoity) o rozmiarze do 18-20 mikronów. Ich tors w kształcie kropli jest wyposażony w dwie pary ruchliwych wici. Na zewnątrz po stronie brzusznej znajduje się potężny przyssawka, wewnątrz jamy ciała - dwa rdzenie.Trofozoity są żywe wyłącznie w warunkach beztlenowych (beztlenowych). W środowisku giną w ciągu 30-60 minut.

Trofozoity pasożytują w jelicie cienkim, gdzie aktywnie żywią się substancjami rozpuszczonymi, mnożą się wielokrotnie. Co 15–20 minut dwa trofozoity powstają z jednego osobnika przez podział podłużny. Niektóre z nich migrują do jelita grubego. Tutaj są zaokrąglone, pokryte gęstą dwuwarstwową skorupą. Powstaje nieaktywna forma cyklu życia Giardia w kształcie zarodników - torbiele dwurdzeniowe. Są głównym źródłem infekcji i rozprzestrzeniania się giardiozy.

Uwaga!

Zakażenie dziecka zaczyna się od spożycia torbieli, które w jelicie tracą swoją skorupę. Z każdego zarodnika wyłaniają się dwa trofozoity. W zdrowym ciele pasożyty są niszczone przez fagocyty. Torbiele Giardia u dzieci z osłabionym układem odpornościowym powodują giardiozę.

Przyczyny infekcji

Giardia może w nieskończoność pasożytować w ciele chorego. Torbiele i część trofozoitu są regularnie usuwane do środowiska z kałem. Żywe pasożyty wkrótce umierają, ale zarodniki zachowują swoje inwazyjne właściwości przez 3-4 miesiące (ponad 6 miesięcy w wodzie).

Przyczyny zakażenia Giardia

Przyczyny torbieli lamblia w kale dzieci są infekcją na jeden z możliwych sposobów:

• torbiele i trofozoity ustno-kałowe z odchodów zanieczyszczają glebę, zbiorniki wodne, są połkane z naruszeniem norm sanitarnych i higienicznych;
• kontakt z gospodarstwem domowym - infekcja przez nieumyte ręce, owoce, zabawki, naczynia, meble, ubrania, zwierzęta domowe, na których powierzchni znajdują się cysty;
• woda - podczas odwiedzania basenów publicznych, otwartych zbiorników wodnych, stosowania nieskażonego zanieczyszczonego kranu lub wody źródlanej.

To ważne!

Prawdopodobieństwo zakażenia giardioza wzrasta u małych dzieci uczęszczających do placówek przedszkolnych. Stosowanie zwykłych sztućców, artykułów higienicznych, pościeli przyczynia się do masowego rażenia dzieci w grupach. Pośrednim objawem rozwoju giardiozy jest wykrycie torbieli Giardia w kale dziecka.

Kiedy diagnoza jest konieczna

Połknięte cysty w jelitach dzieci po 20-30 minutach przekształcają się w trofozoity. Przywiązują się do śluzowej ściany i żywią się ciałem dziecka. Na tym etapie chorobie towarzyszą objawy zatrucia pokarmowego (wymioty, biegunka, ból brzucha, kolka, wysypka skórna).

W przypadku przewlekłej choroby pojawiają się objawy zmęczenia i zmęczenia. Dzieciak jest niegrzeczny, traci apetyt i wagę. Gdy pojawiają się alarmy, zaleca się, aby dzieci były badane przez specjalistę, który określa schemat leczenia i taktykę.

Uwaga!

Terminowe wykrywanie giardiozy u dzieci zapobiega rozwojowi powikłań. Wzrost kolonii prowadzi do zakażenia innych narządów - wątroby, dróg żółciowych, narządów oddechowych, serca.

Metody identyfikacji

Leczenie giardiozy u dzieci rozpoczyna się dopiero po odkryciu i dokładnej identyfikacji giardii. Diagnoza opiera się na badaniu klinicznym i badaniach laboratoryjnych. Objawy giardiozy są najczęściej maskowane jako inne choroby przewlekłe. Z tego powodu badania instrumentalne materiału biologicznego są najbardziej pouczające.

Diagnoza Giardia

Jak lamblia w kale dziecka

Ze względu na mikroskopijny rozmiar nie można zobaczyć giardii w kale gołym okiem. Badanie laboratoryjne przeprowadza się różnymi metodami:

• mikroskopia - oglądanie rozmazów kałowych w polu widzenia lekkiego mikroskopu optycznego;
• analiza kału PCR (reakcja łańcuchowa polimeru) jest najdokładniejszą metodą molekularną;
• test immunoenzymatyczny - obecność specyficznych przeciwciał na Giardia;
• analiza dwunastnicy - pobieranie żółci z przewodu żółciowego lub dwunastnicy.

To ważne!

Przez kolor kału u dziecka nie można zdiagnozować giardiozy.Wybór konkretnej metody badania zależy od wieku, ogólnego stanu dziecka. Zintegrowane podejście pozwala na zdiagnozowanie giardiozy z dużą dokładnością.

Zalety mikroskopii

Jest to uniwersalna metoda pierwotnego rozpoznania torbieli Giardia w kale u dzieci. W tym celu bada się świeże masy kału (nie więcej niż 30-60 minut po stolcu). W tym przypadku można wykryć torbiele i żywe trofozoity. Pewne umiejętności i doświadczenie są niezbędne do ich wizualizacji i identyfikacji. Pasożyt ma mikroskopijną wielkość, przezroczystą strukturę, łatwo maskowaną jako resztki jedzenia. Zdjęcie cyanus lamblia w Calais wyraźnie pokazuje cechy ich wyglądu i struktury.

Uwaga!

Badanie mikroskopowe mas kałowych jest prostą i wygodną metodą diagnozowania giardiozy u dzieci w wieku poniżej 10 lat. Ponieważ torbiele tworzą się cyklicznie, będziesz musiał pobrać kał co najmniej trzy razy z różną częstotliwością. Dokładność diagnozy wzrasta wraz z prawidłowym dostarczeniem materiału (wczesnym rankiem, w sterylnym pojemniku).

Cechy leczenia

Wykrywanie cyst w kale najczęściej wskazuje, że organizm jest zainfekowany pasożytami. Potrzebę i program leczenia określa lekarz prowadzący.

Leczenie Giardia

Ogólny schemat terapii u dzieci:

To ważne!

Schemat terapeutyczny jest dostosowywany w zależności od wieku dziecka, masy ciała, powiązanych chorób i ogólnego stanu ciała.

Dieta i medycyna tradycyjna

Ważną rolę w leczeniu giardiozy u dzieci odgrywa odpowiednia dieta. Gdy cysty znajdują się w kale dziecka, leczenie rozpoczyna się od prawidłowego odżywiania. Węglowodany, które są zastępowane produktami o działaniu przeciwpasożytniczym, są wykluczane z diety w jak największym stopniu. Należą do nich nasiona dyni, suszone owoce, kwaśne jagody.

Jako metody pomocnicze stosowane są tradycyjne leki - wywary, nalewki korzeni mniszka lekarskiego, kora osiki i liście babki. Ich stosowanie u dzieci jest zgodne z pediatrą i lekarzem, aby uniknąć negatywnych skutków ubocznych.