Jumping Spiders (Jumping Spiders)

Główny stereotyp dotyczący pająków - pełzających zwierząt, siatek tkackich. Zapytaj kogoś, czy pająki wiedzą, jak skakać, a druga osoba jest zaskoczona, mówiąc „nie”. Taka odpowiedź byłaby błędem. Wiele gatunków pająków jest w stanie skakać. Ktoś gorzej, ktoś lepszy. Ale profesjonaliści wśród pająków pająków podobnych do stawonogów to konie.

Opis rodziny

Jedna z największych rodzin. Obejmuje 610 rodzajów. Pająki końskie są rozrzucone po całym świecie. Przedstawicieli jednego z gatunków tej rodziny znaleziono nawet na Everest, na wysokości 6700 m. Nie wiadomo, co zrobił mały członek rodziny Salticidae w wiecznych śniegach. Prawie nie próbowałem wskoczyć na szczyt.

Uwaga!

W ludziach może nie być całkiem poprawne, ale także odzwierciedlające istotę wszystkich członków rodziny, nazwę „sweter pająk”.

Pojawienie się przedstawicieli rodziny jest bardzo zróżnicowane: od pawi pająka do przedstawicieli podrodziny Myrmarachninae naśladujących mrówki. Rozmiary różnią się również od 3 mm do 2,2 cm.

Wygląd Myrmarachninae

Nazwa podrodziny jest tłumaczona jako „mrówka”. Patrząc na zdjęcie pająka gatunku Myrmarachne plataleoides, przychodzi na myśl myśl mutanta, jeśli jest to samiec. Samica naśladuje mrówkę tkaczkę.

Uwaga!

Ten gatunek żyje w Tajlandii.

Samce chelicery są mocno rozwinięte, a pająk ma groźny wygląd, chociaż jest nieszkodliwy dla ludzi.

Myrmarachne inermichelis zasadniczo nie różni się wyglądem od mrówek. Myrmarachne formicaria wygląda jak mrówka z horroru. Gatunek ten jest rozrzucony po całym kontynencie euroazjatyckim i jest jednym z niewielu gatunków koni pająków skaczących z podrodziny Myrmarachninae żyjących poza tropikalnym pasem.

Pająk z gatunku Myrmarachne plataleoides

Wszystkie pająki Myrmarachninae małe i nie mogą poważnie stawić czoła wrogowi. Pod mrówkami naśladują, aby nie stać się ofiarą ptaków i os. Mimikra posunęła się tak daleko, że te konie miały nawet sztandary na głowonoczu, imitujące kształt ciała mrówki. Wielkość stawonogów wynosi 3-7 mm. Reszta światów - zwykli zawodnicy pająków, ale ich prawdziwą strukturę można zobaczyć tylko pod mikroskopem.

Struktura

Wszystkie zworki pająków mają 4 pary oczu, które są rozmieszczone w 3 rzędach. Pierwszy wiersz zapewnia przegląd do przodu. Średnia para jest bardzo duża. Z tą parą pająków można rozróżnić kolory i kształt obiektu. Dwa oczy na krawędziach zapewniają szerszy widok.

Drugi rząd składa się z dwóch bardzo małych oczu i znajduje się na środku głowy. Ostatnia para znajduje się z tyłu głowy, bliżej klatki piersiowej. Ta para zapewnia mocowanie 360 ​​°. Specjalna struktura siatkówki pozwala zmierzyć odległość do ofiary.

Uwaga!

Ponieważ pająki skaczące są aktywnymi myśliwymi, ich wzrok jest dobrze rozwinięty.

Długość cephalonex przekracza szerokość. Głowica głowy przypomina kształtem klin: jest spłaszczona od tyłu i silnie uniesiona w przedniej połowie.

W przypadku aktywnego polowania koń uzyskał bimodalny układ oddechowy: ma tchawicę i płuca. Mózg tego stawonoga jest jednym z największych spośród wszystkich pająków.

Sprzęt podskakujący

Skaczący pająk koński za pomocą więcej niż jednej siły fizycznej. Urządzenie jego łap jest wyposażone w mechanizm hydrauliczny. Przed skokiem rumak może przedłużyć nogi z powodu zmiany ciśnienia krwi. Dzięki temu mechanizmowi koń skacze z odległości znacznie przekraczającej rozmiar jego ciała.

Sposób życia

Wszystkie pająki są aktywnymi łowcami dnia. Ich ofiarą są małe owady. Wielkość ofiary zależy od wielkości łowcy. Dzielny alpinista z Everestu żywi się małymi muchami i skoczogonkami, a największy członek rodziny, królewski pająk, zjada inne stawonogi i chrząszcze, które szkodzą trzcinie cukrowej.

Pająki konne

Uwaga!

Konie wyścigowe żyjące w Rosji polują na szkodniki rolnicze.

Obrażanie tych przydatnych zwierząt nie jest tego warte. Koń poluje nie tylko na bezkręgowce lądowe. Niektóre gatunki specjalizują się w niszczeniu owadów latających, w tym komarów.

Łyżwiarze konni nie splatają sieci, ale aktywnie wykorzystują jej wątki. Podczas polowania, przed skokiem, zwierzę przywiązuje pajęczynę do miejsca, z którego będzie wykonany skok, zapewniając sobie upadek.

Ciekawe

Tylko w rodzinie koni występuje gatunek, który żywi się sokiem roślinnym. Bagheera Kipling jest wysoce wyspecjalizowanym rumakiem, jedzącym sok tylko z jednego rodzaju akacji. Mieszka w stawonogach w Brazylii.

Hodowla

U większości gatunków rodziny zachowanie podczas meczów godowych jest takie samo: samiec uderza przednimi łapami w uniesione ciało. Jeśli jest kilku mężczyzn, zwycięzcą jest ten z większymi pedipalpsami.

Jeźdźcy pajęczyny potrzebują nie tylko ubezpieczenia. Samica używa jej jako materiału do budowy domu.Dla schronienia pająk wybiera przestrzeń pod kamieniami lub korzeniami drzew. Wyposażając mieszkanie, samica składa jaja i chroni je aż do młodych.

Pająki natychmiast po wykluciu zaczynają polować, bez potrzeby matki. Z tego powodu samica jest usuwana natychmiast po urodzeniu potomstwa. Po kilku molt młode osiągają dojrzałość płciową. Konie na żywo średnio 1 rok.

Zagrożenie dla ludzi

Zrób arogancką postać konno. Koń nie lubi uciekać od niebezpieczeństwa. Nawet jeśli go pchniesz, ucieka na odległość i rozgląda się, nagle za nim.

Dla człowieka żaden gatunek z rodziny koni nie jest niebezpieczny. Te stawonogi można bezpiecznie podnieść.

To ważne!

Podczas łapania konia istnieje ryzyko uszkodzenia samego zwierzęcia.

Bezpieczni zawodnicy nie są dlatego, że nie są trujący. Ich chelicery nie są w stanie przegryźć grubej skóry osoby. Wiele arachnofilów trzyma te pająki w swoich domach. Nawet jeśli zwierzę ucieknie, nie przestraszy nikogo i nikogo nie skrzywdzi.