สิ่งที่หมัดดูเหมือนในภาพ: พันธุ์และคุณลักษณะโครงสร้างของพวกเขา

หมัด - เป็นกลุ่มใหญ่ของแมลงดูดเลือด (ฮีโมฟีลัส) ซึ่งรวมถึงหมัดในมากกว่า 2,000 ชนิด ในตะกอนของยุคสุดท้ายของยุคพาลีโอเปนพบว่ามีร่องรอยที่พบในรพชุลมุนซึ่งบ่งบอกถึงสมัยโบราณของแมลงเหล่านี้กว่า 30 ล้านปีที่ผ่านมาสัตว์ชนิดใหม่ที่เป็นสัตว์เลือดอุ่น - ม้าหมูกระต่ายอูฐ ฯลฯ ปรากฏตัวขึ้นบนโลกด้วยการระบายความร้อนของอากาศ

ร่วมกับพวกเขามีแมลงชนิดหนึ่งที่ดูดเลือดเข้ามาซึ่งปรสิตกับสัตว์เลือดอ้อย แต่แม้กระทั่งก่อนหน้านี้ในยุคครีเทเชียสบน pterosaurs "หมัดเท็จ" parasitized - แมลงยักษ์คล้ายกับปรสิตโมเลกุลที่ทันสมัย ดูเหมือนจะเป็นยุคของไดโนเสาร์บินที่สามารถเห็นได้ในภาพ

หมัดก่อนประวัติศาสตร์

หมัดบินอยู่ที่ไหน

ธรรมชาติได้สร้างหมัดที่ปรับตัวให้เข้ากับปรสิตได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในประวัติศาสตร์ของดาวเคราะห์หลายร้อยปีแมลงเหล่านี้ยังไม่ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ปิดผนึกเป็นชิ้นส่วนของเม็ดเลือดแดงลูกบาศก์บอลติกที่ระลึกไม่แตกต่างจากหมัดสมัยใหม่ในบ้าน

ตัวแทนของหมัดพบได้ทุกที่ที่มีอาหาร ปรสิตส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนพวกเขาจะแสดงอย่างกว้างขวางในพอสมควรและบางชนิดของแมลงดูดเลือดจะพบที่ขั้วโลก

ที่น่าสนใจ!

ศาสตราจารย์ Steven Chown จากมหาวิทยาลัย Stellenbosch ในแอฟริกาใต้ได้ตีพิมพ์บทความที่เขาบันทึกไว้พร้อมกับเตือนการตั้งอาณานิคมของคาบสมุทรแอนตาร์กติกด้วยสายพันธุ์พืชและสัตว์ที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติท่ามกลางสายพันธุ์ที่นำมาสู่ทวีปแอนตาร์กติกาและได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างมั่นคงมีสองประเภทคือ springtails หมัด พวกเขาอาศัยอยู่ในชั้นดินบนและอาหารที่ตกค้างจากพืชอินทรีย์

ชนิดที่พบมากที่สุดของหมัด

หมัดแยกตามประเภทของโฮสต์สำหรับ:

• เป็นมนุษย์ (pulex irritans);
• แมว (ctenocephalides felis);
• สุนัข (ctenocephalides canis);
• หนู (Xenopsylla cheopis)

นี้ไม่ได้หมายความว่าปรสิตมีการตั้งค่าชนิด มนุษย์หมัดกับความสุขกัดเดียวกันไม่เพียง แต่สัตว์เลี้ยงในประเทศ แต่ยังคนป่า เฉพาะแมลงดูดเลือดที่ปรสิตค้างคาวเท่านั้นที่จงรักภักดีต่อเจ้าของ พวกเขาเป็นตัวแทนจากกลุ่ม Ischnopsyllidae ที่แยกได้และกลุ่มเล็ก ๆ (ค้างคาวหมัด)

สายพันธุ์หมัด

เฉพาะหมัดที่หายากอยู่ตลอดเวลาบนร่างของเหยื่อ ส่วนที่เหลืออาศัยอยู่ในเตียงของหลุม, รังนก, กระโดดไปที่เจ้าของเท่านั้นที่จะกิน หมัดตามถิ่นที่อยู่คืออะไร? พวกเขาจะแบ่งออกเป็น:

• ทราย;
• การขุดค้น;
• เตียงหรือผ้าลินิน.

ส่วนนี้เป็นเงื่อนไขเพราะความหลากหลายของหมัดในบ้านรวมทุกประเภทเหล่านี้ แมลงในดินได้รับเข้าไปในที่อยู่อาศัยของคนจากชั้นใต้ดินทรายจะถูกนำมาหลังจากเดินในป่าต้นสนจากชายหาดพวกเขาชำระในรอยแตกของพื้น, พรม, สำหรับ plinths ผ้าลินินชอบที่จะอาศัยอยู่ในเท่าของผ้าปูที่นอน ชื่อสะท้อนถึงตำแหน่งของปรสิตในห้องหรือในธรรมชาติ แต่มักจะเป็นชนิดของ "แวมไพร์" ทรายไม่แตกต่างจากที่เคยกัดแมวหรือสุนัข

ที่น่าสนใจ!

ช่วงของชุดเก๋ไก๋และทรงผมสูงของสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษในสมัยวิคตอเรียถูกรบกวนด้วยแมลงดูดเลือด สำหรับการจับของพวกเขาพวกเขาคิดค้นอุปกรณ์พิเศษ - หมัดกล่องหรูหรา openwork ซึ่งเหยื่อถูกวางไว้ ผ้าขนสัตว์หรือผ้าชุบน้ำผึ้งเรซินและหยดเลือดลดลง แมลงคลานเข้าไปในตัวยึดติดกับตัวเติม

Blohovki

เนื่องจากความจริงที่ว่าเจ้า Bloodsucker สามารถเปลี่ยนเจ้าภาพได้อย่างง่ายดายโรคระบาดที่เกิดขึ้นจากฟองสบู่โดยหมัดตัวหนูในศตวรรษที่ 17 อ้างว่าชีวิตของชาวลอนดอนมากกว่า 20% ประมาณ 55 ชนิดของ bloodsuckers เป็นพาหะของโรคระบาด Bacillus เป็นครั้งแรกที่ระบาดของภัยพิบัติได้อธิบายไว้ในเอกสารที่สืบมาจากปีพศ. 540 จากนั้นในกรุงคอนสแตนติโนเปิล "ความตายสีดำ" อ้างว่า 5-10 พันคนต่อวัน พระคัมภีร์ยังบอกเกี่ยวกับโรคระบาด

คำอธิบายหมัด

หมัดมีความเหมาะสมกับไลฟ์สไตล์และโภชนาการของพวกเขาลำตัวด้านข้างที่เรียบเป็นรูปทรงกระบอกและขนแปรงซึ่งช่วยยึดขนและขนให้แน่น หมัดแบนราบเรียบวิ่งบนพื้นผิวใด ๆ พวกเขาจะยากที่จะหวีหรือเขย่า บนศีรษะช่องท้องและหน้าอกมีแผ่นที่ขรุขระ - ctenidia ซึ่งให้ "anchoring" เพิ่มเติมของปรสิต

"หมัดมีปีกหรือ? สิ่งที่ช่วยให้พวกเขาก้าวกระโดดยักษ์ใหญ่เช่นนี้? "คำถามเหล่านี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์หลายศตวรรษมาใส่ใจ และเมื่อห้าสิบปีที่ผ่านมานักวิจัยชาวอังกฤษก็สามารถจับภาพและดูรายละเอียดว่าหมัดมีลักษณะอย่างไรเมื่อพวกเขากระโดดโดยใช้กล้องถ่ายรูปความเร็วสูง หมัดไม่ได้มีปีกซึ่งกำหนดการปรับตัวในอุดมคติของมันเพื่อ ectoparasitism แต่โครงสร้างที่ไม่ซ้ำกันของแขนขาเพื่อให้แน่ใจว่า "ความสามารถในการกระโดด"

กระโดดหมัด

ภาพแสดงให้เห็นถึงลักษณะเด่นของโครงสร้างของแมลง ขาหลังของเขายาวกว่าร่างกาย แขนขาที่มีพลังเหล่านี้ช่วยป้องกันศัตรูพืชได้สูงหลบซ่อนจากการไล่ตามหรือกระโดดลงบนเหยื่อของมัน

ที่น่าสนใจ!

ผู้เชี่ยวชาญด้านระบบประสาทและชีววิทยา M. Burrows (Cambridge) และ G. Sutton (Bristol) ได้ค้นพบความลับของการกระโดดหมัดแขนขาของมันทำตามหลักการของหนังสติ๊ก "ยิง" ร่างกายสูง 30-50 ซม. ด้วยความช่วยเหลือของกรงเล็บแมลงบล็อกขาค่อยๆ crouches สะสมพลังงานความยืดหยุ่นยืดหยุ่นในโครงสร้างพิเศษซึ่งประกอบด้วยโปรตีน rezilin มีเฉพาะในการกระโดดแมลง เมื่อกระโดดโครงสร้างนี้จะปลดปล่อยพลังงานได้ถึง 99% ทำให้สามารถผลักดันได้อย่างมีประสิทธิภาพ การเร่งซึ่งพัฒนากลไกที่ไม่ซ้ำกันเป็น 100 เท่ามากกว่าการเร่งแรงโน้มถ่วง

ปีกที่ลดลงในหมัดยังช่วยให้เธอกระโดดเพื่อให้แน่ใจว่า synchronism ของการขับไล่จากพื้นผิว ขาของหมัดเป็นสามคู่เช่นแมลงทั้งหมด ขากลางช่วยกระโดดและเคลื่อนตัวไปข้างหน้า

หมัดภายใต้กล้องจุลทรรศน์นัดกับหลากหลายรูปแบบบนสะโพกของขาหลัง cutiloglyphic ช่วยให้ความแตกต่างของสายพันธุ์ของแมลงดูดเลือด โครงสร้างพิเศษของขาของหมัดช่วยให้คุณสามารถพับเก็บไว้ในสภาวะสงบเช่นหีบเพลงได้โดยปราศจากการแทรกแซงระหว่างการให้อาหาร

เครื่องมือของหมัดปากมีลักษณะเป็นอย่างไรภายใต้กล้องจุลทรรศน์

หมัดใกล้ชิดเป็นสายตาที่น่าสะพรึงกลัว ในมุมมองภาพของแมลงเต็มหน้า หัวมีขนาดเล็กหลังดวงตาเรียบง่ายมีเสาอากาศซึ่งแมลงเพียงอย่างเดียววางไว้ในรูพิเศษ เพศชายด้วยความช่วยเหลือของเสาอากาศถือสตรีระหว่างการผสมพันธุ์ โครงสร้างของศีรษะนี้ให้ความรู้สึกลึก ๆ ในชั้นหนังกำพร้าของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อเพื่อไปยังเส้นเลือดฝอย นี่คือสิ่งที่หมัดดูเหมือนว่าในกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนในโปรไฟล์

หมัดใต้กล้องจุลทรรศน์

สามารถมองเห็นปากเป่าชนิดเจาะรูได้ชัดเจน คู่บนของสเตียรอยด์ผ่านผิวหนังส่วนล่างแผลกว้างขึ้น ริมฝีปากล่างเป็นกรณีพิเศษสำหรับลำตัวดูด นอกจากนี้ยังมี palpi เคลื่อนที่ - อวัยวะที่สัมผัส ด้านบนของหน่วยปากจะถูกปกคลุมด้วยแผ่นหัวด้วยการยื่นคมหวี - ktenidiyami เอนไซม์ที่หลั่งออกมาจากต่อมน้ำลายของแมลงช่วยป้องกันเลือดจากการแข็งตัว แมลงกัดของมันไม่ได้ทำหน้าที่ปกปิดสารชาเช่นเดียวกับพี่น้องที่ดูดเลือดหลายคน

การใกล้ชิดหมัด

ช่องท้องประกอบด้วย 10 ส่วนอาจเพิ่มขึ้นเมื่อแมลงตัวโตเริ่มกินอาหาร ขนาดของหมัดแตกต่างกันไปตั้งแต่ 1 มิลลิเมตรไปจนถึง 5 มิลลิเมตร แต่ในตัวเมียบางสายพันธุ์ท้องผ่าจะงอกและแมลงจะโตได้ถึง 10 มิลลิเมตรที่ใหญ่ที่สุดคือหมัดขาว - alakurt ดังนั้นพวกเขาจะเรียกว่าเพราะไข่ที่สุกในช่องท้องยืดมันทำให้มันเกือบโปร่งใส Alakurt ปรสิตในขนสัตว์ยาวของแกะ แต่จะพบในกวางอื่น ๆ - กวางกวาง, แพะ, gazelles, elks

ลักษณะโครงสร้างของแมลงดูดเลือดเหล่านี้ยังอยู่ในสถานะของอวัยวะเฉพาะของอวัยวะประสาทเท่านั้น - pygidia ในส่วนที่ 8, pygidium มีลักษณะคล้ายขนที่มีลักษณะคล้ายขนของไคติน (trichobothria) ซึ่งจับการสั่นสะเทือนของอากาศและบอกแมลงเกี่ยวกับภัยคุกคามดังกล่าว

ข้อมูลหมัดที่ผิดปกติ

ข้อมูลที่น่าสนใจเกี่ยวกับหมัดถูกรวบรวมไว้ในฉบับ 6 ฉบับของ "แคตตาล็อกของชุดเก็บหมัด Rothschild ในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษ" โครงสร้างของหมัดศึกษาม. Rodshild ลูกสาวของ Charles Rothschild ที่มีชื่อเสียงผู้รวบรวมคอลเลกชันที่ใหญ่ที่สุดของแมลงเหล่านี้ เธอเป็นคนแรกที่เริ่มเรียน กลไกการกระโดดหมัด และอธิบายอย่างเต็มที่ว่าเป็นอย่างไร

ที่น่าสนใจ!

สีของปกของ "แวมไพร์" ขึ้นอยู่กับสีของขนสัตว์ที่แมลงเป็นปรสิต มีหมัดสีแดงดำหมัดสีน้ำตาลแมลงที่อายุต่างกันมีสีแตกต่างกัน - สีเข้มขึ้น imago ที่อายุน้อยกว่า ลำไส้เล็กสีน้ำตาลจะปรากฏเป็นตัวหนอนสีขาวหรือสีเหลืองของตัวอ่อนเมื่ออาหารเหล่านี้ดูดเลือดจากอุจจาระของแมลงตัวเต็มวัย

น้ำหนักของเลือดที่เครื่องดื่มที่มีเลือดออกมีน้ำหนักถึง 6 เท่าของหมัด เลือดช่วยให้เธอไม่เพียงเพื่อความอยู่รอดเท่านั้น แต่ยังช่วยเพิ่มจำนวน แวมไพร์ "หิว" ตกอยู่ในสภาพเซื่องซึม แต่มันเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะรู้สึกถึงวิธีการของอาหารเป็นแมลง "มาถึงชีวิต" และกระโดดบนเหยื่อ

หมัดไข่

เพื่อนหญิงคู่หนึ่งครั้งในชีวิตของพวกเขา แต่ผลิต 500-800 ไข่ ผู้หญิงที่กินนมเป็นอาหารอย่างดีจะโยนไข่ไก่กระเจิงไปรอบ ๆ หมัดครัวเรือนวางไข่ในพรม, ครอกสัตว์, บนขนสัตว์ของพวกเขา

วิธีการได้รับหมัดในอพาร์ทเม้น

บุคคลที่น่ารังเกียจ เข้าไปในอพาร์ตเมนต์ ไม่เฉพาะในสัตว์เลี้ยงผม ประเภทของหมัดในอพาร์ทเมนมีหลากหลายและนำเสนอ ชั้นใต้ดินลดลงจากชั้นล่างจากใต้พื้นของนกเจาะจากห้องใต้หลังคาที่มีประชากรอาศัยอยู่โดยนกพิราบ หมัดครัวเรือน - นี้ไม่ได้เป็นสายพันธุ์ที่แยกต่างหาก แต่แมลงเหล่านั้นที่ตีบ้าน

ประเภทของหมัดและการต่อสู้กับพวกเขาเป็นเรื่องของศตวรรษของการศึกษา อันตรายจากการจับกุมปรสิตกัดคนในสิ่งที่พวกเขาเป็นผู้ให้บริการของจำนวนมากของโรคที่เป็นอันตราย ดังนั้นในศตวรรษที่ 20 ในอินเดียมีการระบาดที่บันทึกไว้ครั้งสุดท้ายของโรคระบาดที่เกิดจากฟองเป็นพาหะของเชื้อโรคซึ่งกลายเป็นหมัดตัวหนู

การควบคุมแมลงที่ทันสมัยทำให้บ้านสะอาดช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดโรคระบาดในประเทศที่พัฒนาแล้ว แต่ไม่มีเครื่องมือใดที่สามารถทำลายปรสิตได้อย่างสมบูรณ์หากมีเงื่อนไขด้านสุขอนามัยในที่อยู่อาศัย ดังนั้นคุณควรรักษาบ้านของคุณให้สะอาดตรวจดูสัตว์เลี้ยงในบ้านอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้มีหมัด ในกรณีที่มีการตรวจพบให้ใช้มาตรการในการทำลายโดยใช้ ยาที่มีประสิทธิภาพสำหรับสุนัข และ ผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดสำหรับแมว. ยังจำเป็นต้องใช้ การประมวลผลพาร์ทเมนต์. ในกรณีที่มีหมัดจำนวนมากขอแนะนำให้เรียกผู้เชี่ยวชาญที่จะดำเนินการ ฆ่าเชื้อโดยใช้เครื่องมือระดับมืออาชีพ.