คำอธิบายและภาพถ่ายของแมงมุมออสเตรเลีย

ในทวีปยุโรปแยกออกจากทวีปอื่น ๆ ในช่วงยุคครีเทเชียสเกิดพืชและสัตว์ที่แปลกประหลาดขึ้น สัตว์ที่คล้ายกันที่ใดก็ได้ยกเว้นประเทศออสเตรเลียไม่เป็นไปตามเนื่องจากการแยกออกไปในวันนี้สัตว์ภาคพื้นทวีปจึงมีลักษณะเป็นพิษและความก้าวร้าวที่เพิ่มขึ้น แม้แต่หงส์ดำที่ดูเหมือนจะไม่น่ารังเกียจที่นำไปสู่ทวีปอื่น ๆ เริ่มที่จะทำลายนกน้ำอื่น ๆ งูและแมงมุมในประเทศออสเตรเลียมีความโดดเด่นทั้งจากผลกระทบที่รุนแรงของสารพิษและจากขนาดใหญ่เพียงครั้งเดียว มีรุ่นที่น่าสนใจที่พวกเขาต้องการยาพิษที่มีศักยภาพมากในการล่าสัตว์สัตว์ที่มีขนาดใหญ่หรือเป็นพิษมากขึ้น เหยื่อนี้เสียชีวิตโดยเร็วตามมาตรฐานวิวัฒนาการและความเป็นพิษที่เพิ่มขึ้นของแมงมุมและงูในออสเตรเลียเป็นโบราณกาลซึ่งไม่ได้มีเวลาหายไป

แมงมุมที่เป็นอันตราย

แมงมุมมีพิษมากที่สุดในออสเตรเลียเป็นของครอบครัว Voronkov (Agelenidae) ตัวแทนของครอบครัวนี้ในออสเตรเลียมี 36 ชนิด แต่มีเพียง 3 ชนิดเท่านั้นที่ถือว่าเป็นแมงมุมที่เป็นอันตรายต่อมนุษย์:

• ซิดนีย์ leukopautinous มันเป็นช่องทางซิดนีย์;
• ช่องทางเหนือต้นไม้;
• ช่องทางใต้เล็ก ๆ

เคล็ดลับ!

คุณต้องให้ความสำคัญกับ leukoputin ของซิดนีย์เนื่องจากมีสารพิษที่แข็งแกร่งที่สุด อีกสองคนถูกพิจารณาว่าเป็นพิษมาก การวิจัยใหม่แสดงให้เห็นว่าแมงมุมเหล่านี้สองชนิดไม่สามารถก่อให้เกิดอันตรายแก่มนุษย์ได้ พิษของพวกเขาสามารถถูกทำให้เป็นกลางด้วยเซรุ่มที่ใช้กับช่องทางของซิดนีย์

ซิดนีย์ leukopautin (Atrax robustus)

แมงมุมที่เป็นพิษและอันตรายที่สุดในออสเตรเลีย ไม่เพียง แต่เป็นพิษของเขาโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือในเวลาที่มีความสามารถในการฆ่ามนุษย์แมงมุมตัวนี้ยังก้าวร้าวมาก เมื่อโจมตีเขาแทงผิวลึกและต้องถูกฉีกออกด้วยมือจากบาดแผล ชาวออสเตรเลียได้รับการช่วยเหลือจากที่อยู่อาศัยของมอนสเตอร์ตัวนี้มีขนาดเล็ก: New South Wells

ซิดนีย์ leukopautin

ขนาดปกติของขากรรไกรนี้มีขนาด 1-5 เซนติเมตรกรณีจับแมงมุมขนาด 7.5 ซม. มีการบันทึกสีตัวถังอาจเป็นสีดำมีสีน้ำเงินสีดำหรือสีน้ำตาล

ชอบที่จะอยู่ในที่เย็นชื้นหรือในบ้าน เหยื่อของมันคือแมลงขนาดใหญ่และแมงมุมอื่น ๆ สำหรับ atrax นี้และต้องการยาพิษที่มีศักยภาพและ chelicera ที่มีประสิทธิภาพ แมงมุม leukopautinous ซิดนีย์มีความสามารถในการเจาะภาพขนาดย่อของนิ้วเท้ากับ chelicera กิจกรรมหลักของแมงมุมนี้เกิดขึ้นในเวลากลางคืน

ที่น่าสนใจ!

สารพิษของ atrax เป็นอันตรายสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ ไม่กลัวรอยแมงมุม leucite ของซิดนีย์

ในประเทศออสเตรเลีย atrax ถูกจับได้ทุกปีเนื่องจากแมงมุมมีความจำเป็นในการผลิตเวย์จากพิษของพวกมัน เพื่อให้ได้ขนาดแมงมุม 1 ซีรัม "รีดนม" 70 ครั้ง

ช่องทางเหนือของต้นไม้ (Hadronyche formidabilis)

แม้แต่ภาพที่มีชื่อก็ไม่น่าจะช่วยในการปฏิบัติเพื่อแยกแมงมุมต้นไม้เหนือจาก atrax ตัวแทนเหล่านี้ของตระกูลช่องทางมีพารามิเตอร์ที่คล้ายกันมาก:

• ความยาวของลำตัว 5 ซม.
• สีน้ำตาลเข้มหรือดำ;
• ช่วงเดียวกัน

ช่องทางเหนือต้นไม้

เหนือต้นไม้เป็นเรื่องปกติในออสเตรเลียอย่างกว้างขวางกว่าซิดนีย์ leukopautin และเกิดขึ้นใน South New Wells

ตัวผู้ของรูปไม้ยืนต้นทางตอนเหนือของร่างกายเกือบจะทำสำเนารังสีตัวเมีย ผู้หญิงดูใหญ่ขึ้น

อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของแมกไม้ในโพรงลำต้นแตกไม้ที่เน่าเปื่อยอยู่ในพืชพรรณไม้เนื้อแข็ง พื้นที่กระจาย: ทางตะวันออกของออสเตรเลีย จะปักหลักอยู่บนต้นไม้สูง 30 เมตร

เคล็ดลับ!

แมงมุมทำงานในเวลากลางคืน เหยื่อของมันคือแมลงในป่า Poison - ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาสมาชิกทุกคนในครอบครัว ในครึ่งของกรณีเมื่อแมงมุมกัดบันทึกความมึนเมารุนแรงของร่างกาย เป็นยาแก้พิษซีรั่มต่อต้านพิษของซิดนีย์ leukoputin ใช้

ช่องทางใต้ขนาดเล็ก (Hadronyche cerberea)

แม้คำอธิบายของ arthropod เสียงอึมครึมนี่เป็นแมงมุมสีดำที่มี chelicerae ที่มีประสิทธิภาพ ศีรษะมีความสว่างและเบาบาง บางครั้งสีของช่องท้องอาจแตกต่างจากสีน้ำตาลอ่อนจนถึงสีน้ำตาลเข้ม

ช่องทางใต้ขนาดเล็ก

ช่องทางใต้ของแมงมุมพบในพื้นที่แห้งแล้งของออสเตรเลียตะวันออก: จากแม่น้ำ Hunter ไปทางใต้ของ New South Wells ชอบที่จะปักหลักอยู่บนต้นไม้ ในพื้นที่ที่ช่วงของช่องทางใต้และซ้อนทับกันสามารถอยู่ร่วมกันในหลุมเดียวกันได้

¾การกัดทั้งหมดของแมงมุมช่องทางใต้ทำให้เกิดอาการมึนเมารุนแรง สัญญาณแรกของการเป็นพิษปรากฏหลังจากผ่านไป 15-20 นาที เป็นยาแก้พิษซีรั่มใช้กับการกัดกร่อนของ atrax

แม่หม้ายออสเตรเลีย (Latrodectus hasselti)

แมงมุมแมงมุมที่ติดอันดับที่สองเป็นที่รู้จักมากที่สุดในขณะที่แม่ม่ายดำออสเตรเลีย แมงมุมสีแดงจริงๆอยู่ในประเภทของแม่ม่ายดำ ความแตกต่างระหว่างกระดูกสันหลังสีแดงกับแมงมุมอเมริกันคือญาติของออสเตรเลียมีแถบสีแดงยาวอยู่ตรงกลางของช่องท้อง เนื่องจากวงดนตรีนี้อาจสับสนกับ Paykull steatod แต่เพียงแค่มองภาพเพื่อทำความเข้าใจความแตกต่าง

แม่หม้ายออสเตรเลีย

ลักษณะเด่นของแมงมุมกระดูกสันหลังสีแดงคือจุดนัดพบของรูปนาฬิกาทรายที่ด้านล่างของช่องท้อง แม่ม่ายดำอเมริกันมีรอยเปื้อนเหมือนกัน

Redspine มีขนาดเล็กกว่า "American": ขนาดของตัวเมียคือ 1 ซม. แต่ความเป็นพิษอยู่ในอันดับที่สองทั้งในชั้นเรียนของแม่ม่ายดำและ บริษัท แมงมุมออสเตรเลีย การพบแมงมุมในบ้านเป็นเรื่องธรรมดาในออสเตรเลีย ด้วยเหตุนี้ผู้คนจำนวนมากต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการมึนงงของแม่ม่ายออสเตรเลียมากกว่าจาก atraxes ซีรั่มจากพิษของสีแดงแหลมที่มีอยู่ แต่ก็ไม่ได้บรรเทาอาการปวดหลังจากกัด

ที่อยู่อาศัยของสายพันธุ์นี้คือทั้งหมดของออสเตรเลียเนื่องจากแม่หม้ายออสเตรเลียเป็น "แมงดาบิน" นี่คือวิธีการจัดการแมงมุมตัวเล็ก ๆ บนแหนบด้วยความช่วยเหลือจากลม

ที่น่าสนใจ!

"แมงดาบิน" ในออสเตรเลียมีไม่น้อยกว่าในทวีปอื่น ๆ

ขาวนก

พวกเขาอยู่ในสกุล Lampona ซึ่งจำแนกได้ 2 ชนิดคือ Lampona murina และ Lampona cylindrata สัตว์ตัวที่สองมีขนาดค่อนข้างใหญ่: 1.8 ซม. และ 2.8 ซม. ความแตกต่างอื่น ๆ สามารถสังเกตได้เฉพาะภายใต้กล้องจุลทรรศน์

แมงมุมเทลด์ขาว

ช่วงของสายพันธุ์มีความแตกต่างกันไป แต่ด้วยการเพิ่มอาณาเขตจะมีแมงมุมขาวกระจายอยู่ทั่วออสเตรเลีย มูลนิธิที่อยู่อาศัย:

• พื้นป่า
• สวน;
• ที่อยู่อาศัยของมนุษย์;
• ที่พักอาศัยภายใต้เปลือกไม้และหิน

ในบ้านพวกเขามักจะเข้าไปในเสื้อผ้ารองเท้าหรือผ้าเช็ดตัว

เครือข่ายไม่สร้าง เหล่านี้เป็นแมงมุมเธ่อ กิจกรรมหลักของการล่องแก่งในเวลากลางคืน เหยื่อของพวกเขาเป็นแมลงขนาดใหญ่และแมงมุมอื่น ๆ

เคล็ดลับ!

การกัดของ lampona ทำให้เกิดอาการคันและแสบร้อน บางครั้งก็มีความผิดพลาดร้ายแรง แต่การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าสาเหตุไม่ได้เป็นพิษ แต่การติดเชื้อร่วมกันของแผลด้วยแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค

หนู

ครอบครัว Actinopodidae มี 10 ชนิดในออสเตรเลีย ชื่อ "เมาส์" ไม่ถูกต้องและแมงมุมเหล่านี้ไม่ได้ขุดหลุม พวกเขาล่าสัตว์แมลงแมงป่องแมงป่องและกิ้งกือ

แมงมุมเมาส์

ขนาดร่างกายของแมงมุมเมาส์อยู่ที่ 1-3 ซม. เพศสัณฐานแสดงออกในการระบายสีของร่างกาย: หญิงทุกชนิดเป็นสีดำและเพศชายสามารถมีสีสันสดใส สีของตัวผู้สำหรับแต่ละสายพันธุ์นั้นต่างกัน

คนที่ถูกกัดไม่ค่อยและมักจะไม่มีผล ในจำนวน 40 รายที่ถูกลงทะเบียนแล้วมีเพียง 1 รายเท่านั้นที่นำไปสู่ผลร้ายแรง

ทาแรนทู

ในประเทศออสเตรเลียตัวแทนของสกุล Lycosa มี 29 ชนิด แต่ละสายพันธุ์จะถูก จำกัด ด้วยช่วงที่ค่อนข้างเล็ก แต่พวกเขาทั้งหมดครอบครองดินแดนของแผ่นดินใหญ่

ลักษณะและไลฟ์สไตล์มีลักษณะคล้ายกับแมงมุมหมาป่าในอเมริกาและเอเชีย ความเป็นพิษของ tarantulas ของครอบครัว likos ในออสเตรเลียยังอยู่ในระดับของ fellows ของพวกเขาจากทวีปอื่น ๆ

แมงมุมออสเตรเลีย

ออสเตรเลียออร์ชาร์ด (Eriophora transmarina)

แทนที่ krostovik ตามปกติในออสเตรเลีย แมงมุมสวนของออสเตรเลียไม่สามารถจำแนกได้จากไม้กางเขนทั้งในขนาดและรูปร่าง แต่ไม่มีลักษณะกากบาทที่มีลักษณะเฉพาะที่ด้านบนของช่องท้อง

อาศัยอยู่ในสวนป่าสวนสาธารณะ เช่นเดียวกับไม้กางเขนทอเครือข่ายแบบวงกลม แต่เขาก็ตื่นตัวในเวลากลางคืนเนื่องจากดวงอาทิตย์แห้งร่างกายของเขา

ชาวออสเตรเลียกล้วยไม้มีพิษมากกว่ากบ สารพิษของมันอาจทำให้เกิดสีแดงของเว็บไซต์กัดอาการปวดเล็กน้อยและบางครั้งก็บวม ผลกระทบทั้งหมดจะผ่านไปภายใน 0.5-4 ชั่วโมง

ที่น่าสนใจ!

สวนหย่อมของออสเตรเลียเป็น "แมงมุมบิน"

น่ากลัวในลักษณะ

ด้วยแรงบันดาลใจทั้งหมดของสัตว์ในออสเตรเลียถ้าคุณไม่กินคนแล้วอย่างน้อยก็แทะเล็มก็มีสัตว์ที่ไม่เป็นพิษมาก เหล่านี้จะพบได้แม้ในหมู่สัตว์ แมงมุมบางชนิดในออสเตรเลียไม่เป็นพิษ

แมงดาฮันเตอร์

การกัดของสัตว์ขากรรไกรนี้ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์แม้ว่ามันอาจทำให้เกิดผลกระทบจากระดับความรุนแรงที่แตกต่างกัน ระดับการสัมผัสกับพิษของนักล่าจะขึ้นอยู่กับความอ่อนแอของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อหรือเป็นทรมานเนื่องจากนักล่ากัดคนไม่ค่อยและไม่เต็มใจ มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะกระตุ้นการกัดเป็นเวลานาน

ที่น่าสนใจ!

ล่าไม่ทอตาข่ายจับเหยื่อขายาว ช่วงของแมงมุมนี้มีขนาดไม่เกิน 19 เซนติเมตรความเร็วในการเคลื่อนที่ของข้อหาสัตว์ชนิดหนึ่งคือ 1 เมตร / วินาที วิถีชีวิตของนักล่าคือตอนกลางคืน

เนื่องจากความรักของรถยนต์ "จิตสำนึก" ของเธ่ออาจมีผู้เสียชีวิตมากกว่าซิดนีย์ leucoweb นักล่าชอบที่จะปีนเข้าไปในรถภายใต้แผงควบคุมหรือที่บังแดด ไม่ใช่คนขับรถทุกคนจะรับมือกับการขับขี่หากนักล่ากระโดดขึ้นบนเข่าขณะขับรถ

แมงมุมออสเตรเลีย

Queensland whistling tarantula (Selenocosmia crassipes)

ในพื้นที่ที่พูดภาษารัสเซียแมงมุมดังกล่าวมักเรียกว่าทาแรนทูลัส ในประเพณีอังกฤษพวกเขาเป็นทาแรนทูลัส สายพันธุ์นี้เรียกว่า Eastern tarantula

สามารถแยกออกได้เนื่องจากมีขนาดใหญ่ (ตีนตุ้งยาว 22 เซนติเมตร) มีพิษมาก กัดทางตะวันออกของทารันทูล่าอาจทำให้อาเจียนเป็นเวลาหกชั่วโมง แต่ความตายไม่ได้เกิดจากการกัดทารันทูลาน่า เขาไม่จำเป็นต้องมียาพิษรุนแรงเพราะเขาไม่ได้กินอาหารจากนก เหยื่อของมันคือสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังและจิ้งจกขนาดเล็ก

ความยาวสูงสุดของร่างของนกทารันทูล่าผิวปากคือ 9 ซม. ทารันทูล่ามีลำตัวขนาดใหญ่และ chelicerae ยาวประมาณ 1 ซม. เท้าหนา ด้านหน้าหนากว่าด้านหลัง สีของร่างกายที่ครอบคลุมขนแปรงเป็นสีน้ำตาลเข้ม อาศัยอีสเทิร์นทารันทูล่าในรัฐควีนส์แลนด์

อายุการใช้งานของตัวเมียคือ 30 ปีชายอายุไม่เกิน 8 ปี สถานการณ์นี้ทำให้สัตว์เลี้ยง "arachnophils" เป็นที่น่าพอใจ อันเป็นผลมาจากการที่ผิวปากกลืนหายไปจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติชนิดนี้จะหมิ่นสูญพันธุ์