Keneler hakkında her şey

Dinozorlar zamanında ortaya çıkan ve günümüze kadar ayakta kalan en çok sayıda ve en eski eklembacaklı gruplardan biri - keneler, 50 binden fazla türe sahiptir. Akademisyenler bile, bu alt sınıfı inceleyen bilim adamları, keneler hakkında her şeyi bilmiyorlar. Pek çok tür bulunmuş ve tanımlanmıştır, ancak araknid habitatlarının erişilememesi nedeniyle yaşam biçimleri ve ekosistemler için önemi hakkında çok az şey bilinmektedir.Daha detaylı olarak insanın yanında yaşayan ve genellikle parazit oluşturan türler.

Kene ya da nedir

Küçük, altı ayaklı ve emekleme. Bu kim? Kesinlikle bir çeşit böcek. Aslında, bir soruya cevap verirken, kene bir böcek veya bir hayvandır, ikinci seçeneği seçmeniz gerekir. Bu tuhaf yaratıklar hayvan dünyasına aittir ve araknidlerdir. Örümceklerin aksine, zehirli akarlar yoktur. Yani, kurbanı öldürmek için tükürük bezlerinin sırrını kullanmazlar.

Keneler için Latince adı Acari'dir. İsim tüm alt sınıfa atıfta bulunur. Bu eklembacaklıları inceleyen zoolojinin bir bölümüne acaroloji denir.

İlginç!

Keneler böcek değildir, fakat geleneksel olarak birçok akrobasi Rus Entomoloji Topluluğunun üyeleridir.

İnsanlar genellikle böceklere çok küçük bacaklı yaşam formlarına atfeder, bu yüzden bu karışıklık gelecekte de devam edecektir. Akari'nin böcek alt sınıfı da genellikle daha gelişmiş yaşam formlarında olmayan gelişim evreleri ile ilgilidir. Toplamda dört böyle eklembacaklı aşama vardır:

• bir yumurta;
• larva;
• nimf;
• yetişkin birey

Akar türüne bağlı olarak, nimf ayrıca 1 ila 3 gelişim aşamasına sahiptir.

Yumurta

Bir mikroskop altında yumurtalar kene balık yumurtası benzer. Yumuşak bir kabukla kaplanmış ve yumurta sarısı, sitoplazma ve çekirdeği içeren büyük bir hücredir. Dış kabuk pürüzsüz veya yivli olabilir. Yumurtalar farklı renklere ve iki kabuklara sahiptir: dış kısım yoğun, iç sarısı ise incedir. Yumurta şekli olabilir:

• yuvarlak;
• düzleştirilmiş;
• uzatılmış;
• ovaldir.

Her kene türünün kendine özgü yumurta şekli vardır.

Olgun bir dişinin vücut uzunluğuna göre yumurtanın büyüklüğü çok büyüktür. Genellikle yumurta, karın son kesiminden daha büyüktür. Yumurtalar olgunlaştıktan sonra dişi onları ıssız bir ıslak yerde bırakır.

Kene yetiştiriciliği

Bu nedenle, bazı kene türleri canlı doğumun çok özgün bir yolunu geliştirdiler: posthumous. Bu yöntemle, yumurtaların olgunlaşmasından sonra, dişi uzanmaz, ancak ölür. Yumurtalar, kadın bedenindeki kış için kalır. İlkbaharda larvalar dışarı çıkıp dışarı çıkar. Kesişen sebeplerden biri de üretkenliktir. Uzmanlara göre, bu yetiştirme yönteminin özelliği, yumurtaların dişinin ölümü olmadan döşenemeyecek kadar büyük olmasından kaynaklanıyordu.

İlginç!

İki türde: ekmek ve saksağan akarlar gerçek doğum yaparlar.

Terminal öncesi aşama

Kuluçkadan önce, kenelerin sabit bir aşaması vardır. Şu anda, tahliye için neredeyse hazır olan larva, son protein rezervlerini tüketerek, hareketsizce donuyor. Çoğu türde, bu aşama çok kısa sürer ve fark edilmesi zordur.

larva

Yumurtayı terk ettikten sonra larva zaten bir yetişkine benzemektedir, fakat oldukça küçük boyutlara sahiptir ve yapısında bazı farklılıklar vardır:

• 3 çift bacak;
• genital tomurcuk yoktur;
• seta yoktur;
• son üç batın segmenti yok.

İpucu!

Bazı formlarda larvalar saydamdır ve boyutu 0,5 mm'yi geçmediği için çıplak gözle görmek neredeyse imkansızdır.

su perisi

Her tür kene, gelişimlerinin üç aşamasından geçmez. Ixodic ve argas akarlarında üç çağ vardır. Sarcoptoid ve teraniche 1. ve 3. yaşlara malolur.Trombidiform akarlar ilk iki yaştan geçer. Her yaşın kendi adı vardır:

• protonimf;
• deutonimf;
• tritonimfa.

Protonenf, üzerinde hala çok az sayıda seta bulunan 4 çift bacak vardır. Ayrıca bu aşamada bir genital açıklık ve 2 genital setae bir çift genital tentacles ile ortaya çıkar.

Daytona'da, pençedeki seta sayısı artar.6 genital setae ve 4 genital tentacles görünür.

Tritonimus genital tentacles (zaten 3 çift) ve kıllara dönüşmeye devam ediyor. Bacaklarda ve vücudun yüzeyinde dokunsal setamen sayısı artar. Üç formun görüntülerine bakarsanız, üçüncü yaşın nimfinin anatomisinin kenelerin morfolojisinden neredeyse hiç farklı olmadığını görebilirsiniz.

Olgun birey

maşa

Bir kene yapısı genellikle, dünyada en yaygın olan ixodid keneler örneğiyle düşünülür. Bu grup en tehlikeli olanıdır.

Dış yapı

Bir kene genellikle göğüs ve karın birbirine kaynaştırıldığı dikdörtgen bir gövdeye sahiptir. Aç bireyler üst ve alt kısımda düzdür. Doymuş dişiler deriye bir kese benziyor. Bir kene "cilt" aslında bir tüylü kütikedir. Artropodların arkasında, kapalı bir kütikül koruyucu bir kalkan oluşturur. Kadınlarda, bu kalkan sadece vücudun ön kısmında bulunur, erkeklerde tüm dorsal kısmı tamamen kaplar. Kütikül altında kan emici iç organları ve kasları vardır.

İlginç!

Bazı ixodid türler vücudun alt tarafında scutes var.

Mikroskop altında kene fotoğrafında, arachnidin yan uzantılarını görebilirsiniz.Birçok türde, uzantıların uzunluğu o kadar farklıdır ki, bir kene içinde kaç tane pençenin olduğunu anlamak genellikle imkansızdır. Fakat tüm bu hayvan türlerinin sadece 4 çift bacağı vardır. Ön pençeleri gibi görünen, aslında, ağız aparatının yapısının bir parçası olan kenelerin chelicerae ve pedipalplarıdır.

İpucu!

Kenelerdeki Chelicerae ve palpi de bacaklara aittir. Bu uzuvlar bir zamanlar bir çift bacak olabilirdi, ancak bugün oral aparat mekanizmasına dahil edildi.

kafa

Kafa o kadar küçük ki, hortum doğrudan vücuda bağlı gibi görünüyor. Kene delici-emici ağız organları, kemirici aparat ile karşılaştırıldığında önemli ölçüde değişmiştir. Hortum akarı altıgen veya dikdörtgen bir tabana sahiptir. Protezin yapısı oldukça karmaşıktır:

• keliser;
• örümCeğinin bir parçası;
• gipostom.

Ixodlardaki ikincisi, kurban üzerinde tutmaya yardım eden dişlerle donatıldı. Bazı eklembacaklılarda Chelicera bir çeşit makasa dönüştü. Emmede, içi boş bir tüp-stylophorda birlikte büyümüşlerdir. Stilofor - modifiye chelicera parmakları ile oluşturulan stilettos için koruma. Kan emicilerde, bu "parmaklar", kanın sindirim kanalına aktığı bir tüpe dönüştürüldü.

İpucu!

Pedipalps (palps) sadece yardımcı bir öneme sahiptir ve sıklıkla azalır.

ayaklar

Yetişkin bireyin 4 çiftleri vardır, larva üç vardır. Bir kene ayakları böceklerin bacaklarına homologdur:

• pelvis;
• döner;
• uyluk;
• diz;
• shin;
• Ayak.

Kene, önce ön ayak çifti ile kurbanı tıkadığı için, yırtıcı ve parazit türlerin bacakları hayvanı tutmak için kancalar ve emiciler ile donatılmıştır.

Akar görünüm

Akarların çoğunda pelvik kısım hareketsizdir ve vücut ile birlikte büyümüştür. Sadece ilkel türler pelvik hareketliliği korur. Çalışma nesnelerinin mikroskopik boyutları göz önüne alındığında, bacak bölümlerini sadece yüksek büyütme altında bir mikroskop altında incelemek mümkündür. Araknoid bacakların yakın plandaki illüstrasyonlarında, bölümlerin çok benzer olduğu ve onları birbirinden ayırmanın çok zor olduğu açıktır.

Uzuvun ömrü boyunca, kene değiştirilebilir. Ana anatomik değişiklik arka bacaklarda ortaya çıkar. Yırtıcı türlerde, eğildiler ve kene gibi görünüyorlar, bunun yardımıyla eklembacaklılar kurban üzerinde tutuluyorlar. Uyuz kaşıntısı "sakin" parazitik yaşam tarzı, bacaklar kalınlaşmış, kısaltılmış ve güçlü emiciler var.Tetranichus akarlarının pençeleri üzerinde, düz yüzeyler üzerinde hareket etmeye yardımcı olan yapışkan bir sıvı üreten bezler bulunur.

İç sistemler

Diyagram resmedilen iç organların amacını belirterek, kan tarafından yazılmış bir kadın ixodik kene gösterir.

İç yaşam destek sistemleri sindirim ve solunum sistemini içerir. Kenelerin dolaşım sistemi geliştirilmemiştir. Kalp kasının analogu arkada bulunur ve oval bir şekle sahiptir. Ondan aort bırakır. Damar sistemi gelişmez ve kan, kene beyaz bir sıvı, vücut boşluğuna dökülür.

Sindirim sistemi şu şekilde temsil edilir:

• ağız açıklığı;
• iki tükürük bezi;
• farenks;
• yemek borusu;
• bağırsaklar;
• anüs.

Kenelerin atılım organları sadece son değil, aynı zamanda birkaç tane daha içerir. Bağırsak daha karmaşık bir yapıya sahiptir:

• çoklu lateral kör dallı midgut;
• ince bağırsak;
• geri bağırsak.

Posterior bağırsakya komşu olan, boşaltım organlarından biri olan bir rektal mesanedir.

Rektal organlar, rektal mesaneye ek olarak ağızda bulunan tükürük bezlerini içerir.Tükürük bezleri, parazitlerin cilt tarafından delinmesi durumunda enjeksiyon için kullanılan anestezik sekresyonunu depolamak için gereklidir.

Bu önemli!

Tükürük bezlerinin sırrı sayesinde, bir eklembacaklı ısırığı kurban için görünmez.

Rektal mesane, sindirim ürünleri ve midgutun ölü hücrelerini içeren atık ürünler için bir depodır. Bu aynı zamanda bağırsaklarda bulunan hastalıkların etken maddelerini de içerir. Bu nedenle kene dışkıları da sağlığa zararlı olabilir.

Solunum sistemi

Tick ​​ısırığı

Kene cildin ısırdığı zaman, anüste nefes almaz, ama nefes deliklerinden - arka ayaklardaki stigmalardan. Solunduğunda, hava eklembacaklığının tüm vücudu boyunca uzanan trakea ince tüplerine girer. Kenelerdeki Stigma özel organlar tarafından korunur - peritrames. Ixodes peritremum'da - yanlardan ve sırttan gelen stigmaya bitişik olan tabaklar. Diğer gruplarda - farklı uzunluk ve şekildeki tüpler.

Artropodların bu alt sınıfındaki solunum sistemi çok zayıf incelenmiştir. Kene nefesinin ne olduğu sorusu aslında açık kalır. Solunum sistemi hakkında konuşursak, bu trakeadır.Gaz bileşimini düşünürsek, artropodların ihtiyaçları henüz araştırılmamıştır. % 30'luk bir CO₂ konsantrasyonunda yaşayabilen bir grup granary kenesi vardır.

Kenelerden bilinen az bilinen tehdit

Kenelerin tehlikeli bulaşıcı hastalıkların taşıyıcıları olduğu bilgisi bugün herkes tarafından bilinir. Ancak bu eklem bacaklılar grubunun diğer parazitlerin taşıyıcısı olabileceği gerçeği de medikal önem taşır.

Kene hangi parazitin ara konak olduğu sorusu, sokaktaki ortalama insan için çok az umurunda. Ve haklı olarak, parazitler oldukça egzotik olduğu için. Bunlar solucanlar.

İnsanlarda inermicapsyferosis ve bertiellosis'e neden olabilen iki tip solucan vardır. Solucanların son sahipleri ilk durumda kemirgenler ve tavşanlardır ve ikincisinde maymunlardır. Kene, yanlışlıkla yutulursa, bu solucanlarla enfekte olur. Tıpta hastalık önleme çalışılmamıştır.

Keneler hakkında ilginç gerçekler

Nymph aşamasından ve larval evresinden türeyen kene türleri vardır. Çoğunlukla, bu türler yetişkin bir birey olan kene metamorfozunun son aşamasına sahip değildir.

Suda yaşayan kene türleri vardır.Pençelerinde kalın anızlar bir kürek görevi görür.

Nanorchestidae ailesinin kıskaçları atlayabilir.

Kene Efsaneleri

maşa

Keneler hakkında çok fazla kurgu var. Bazıları nispeten zararsızdır, bazıları potansiyel olarak yaşamı tehdit eder. Birçok efsane, okul çocukları için sınıf yaşamı derslerinde daha çok şey çıkarırdı.

• Ateşte akarlar uyur. Yanıltıcı. Isıda aktivite azalır, ancak sadece soğuk bölgelerde. Sıcak kenelerde, ixodik keneler yüksek sıcaklıklara mükemmel şekilde uyum sağlar ve geceleri uyuysa bile net değildir. Kış aylarında bile akarların, kelimenin olağan anlamında uyumaları olası değildir. Hava ısısı yükseldikçe ayrıldıkları bir stupora düşerler.
• Akarlar ağaçtan atlayarak avlanırlar. Hayır. Genellikle akarlar, kurbanlar için 1.5 m'den daha yüksek olmayan bitkiler için bekler: çimenler ve çalılar. 1 m'nin üzerinde nadiren yükselir, ama asla 1,5 metreden fazla değildir. Sadece Argas'a ait olan Pers faresi tavandan düşebilir.
• Keneler sadece ormanlarda yaşarlar. Hatta, bütün ormanların M.Ö. 2000'de azaldığı yerlerde bile yaşarlar. Ve "geleneksel orman" köpeği. Ixodes'un birçok temsilcisi bozkırlarda ve çayırlarda harika hissediyor.
• Bir kene suya atılırsa, ölür.Akarların suda boğulduğunu deneysel olarak kontrol edebilir. Boğulma.
• Son zamanlarda kene yapışmışsa, bulaşıcı bir hastalığa yakalanma tehlikesi yoktur. Var. Ensefalitin etken maddesi, kene, zehiri yaraya enjekte ettiğinde, kana girer.
• Kene çekildiği yerde artan inflamasyon yoksa, Borreliosis ile enfeksiyon yoktur. Yanlış. Isırık bölgesinde iltihap varsa, bu enfeksiyonun bir garantisidir. Eğer iltihap yoksa, bir doktor tarafından kontrol edilmeniz gerekir, çünkü iltihaplanma her zaman borreliosis durumunda olmaz. Çekleri ihmal etmek imkansız. Tedavi olmaksızın Lyme hastalığı ölümle bitmez, ancak vücudun tüm sistemlerine ciddi komplikasyonlar verir.