Tehlikeli zehirli tırtılların tanımı ve fotoğrafları

Diğer böceklerin aksine, çoğu kelebek larva aşamasında bile güzeldir. Tırtıllar genellikle bir kelebeğe göre daha güzel bir görünüme sahiptir. Gelecekteki kelebeklerin çoğu insan için tamamen zararsızdır, ancak aralarında tehlikeli olanları vardır. Garip bir tesadüfle, gerçek zehirli tırtıllar Avrasya topraklarında, Avustralya ve her iki Amerika kıtasında yaşamadı.Fakat Avrasya, insanlar için hoş olmayan tırtıllardan mahrum değildir.

Zehirli tırtıl türleri

Bu türlerin hepsi insan için tehlikelidir, çünkü bazıları vücutta besledikleri bitkilerin zehirini biriktirir. Resmi olarak zehirlidirler. Bu türlerin gerçek tehlikesi sadece onları yemeye karar verenler içindir. Tehlikeli tırtılların ana kütlesi, gezegenin tropikal ve subtropik bölgelerinde bulunur.

Lonomi (Lonomia obliqua)

Birçok leopolinin türü çok renkli larvalara sahiptir. "Buzağı" nın parlak görünümü bir nedenden dolayı ortaya çıktı. Zehirlidirler.

İpucu!

Ama bir leonomy durumunda, tırtıl, üzerinde nadir bir yosun yetiştirilen bir değnek gibi görünüyor. Böyle sıradan olmayan bir görünümle, gezegendeki en zehirli tırtıldır. Zehri bir insanı öldürebilir.

Yılda birkaç kişi Güney Amerika ülkelerindeki lonominin ortaya çıkması zehirinden yok oluyor. Ama o kadar da kötü değil. Aslında, lonomi zehiri insan vücuduna küçük dozlarda girer. Limoninin içi boş dikenlerine bir kerelik bir dokunuş çok fazla zarar vermeyecektir. Ölüm için, organizmanın direncine bağlı olarak tırtıllara 20 ila 100 defa dokunmak gerekir. Böyle bir dozda zehir almak çok kolay.Yanlışlıkla bir ağaç gövdesindeki bir tırtıl kümesine dokunmak yeterlidir. Koruyucu renklenme nedeniyle, bu larvalar zorlukla görülebilir.

Zehirli madde antikoagülan bir etkiye sahiptir ve vücutta birikebilir. Bir insanda kritik bir zehir dozuna ulaşıldığında, ölümle sonuçlanabilecek iç kanama başlar. İntrakraniyal kanama özellikle tehlikelidir.

Lon

Megalopyge opercularis

Böcek Amerikan kıtalarında yaşıyor ve Rus ismi yok. Bu kelebeğin larvaları bazen Coquette olarak adlandırılır. Bir kuyruklu sert kürk topu gibi görünüyor. Düşmanlara karşı korunmak için, bu tırtıl, sert kıllarda saklı zehirli dikenler vardır.

Dokunulduğunda, sivri cildi delip kırıp zehiri serbest bıraktı. Hasarlı bölgede, uzuvlar boyunca yayılan güçlü bir "sarsıntı" ağrısı var. Kırmızı noktalar dokuya zehir penetrasyonu bölgesinde ortaya çıkar. Şiddetli zehirlenme veya bireysel hoşgörüsüzlük meydana gelebilirse:

• kusma;
• bulantı;
• baş ağrısı;
• lenf düğümleri;
• mide rahatsızlığı.

Bazen anafilaktik şok veya solunum zorluğu mümkündür.Normal durumlarda, Megalopid'in zehiri tarafından yenilme işaretleri birkaç gün sonra kaybolur. Acı bir saat içinde geçer. Ama büyük bir doz zehir aldığınızda, acı 5 güne kadar sürebilir.

İpucu!

Kuzey Amerika'nın en zehirli tırtıllarından biridir.

Megalopyge opercularis

Hickory Ayı (Lophocampa caryae)

Beyaz tüylü tırtıl tehlikeli görünmüyor. Onun zehiri yok. Ancak kolayca ayrılan setae mikroskobik çentiklerle kaplıdır. Ellerde kaba bir cilde sahip olan bu tırtıl hiçbir zarara neden olmaz, ancak bazılarında kılları kaşıntı ve döküntülere neden olur. Özellikle kıllardan etkilenenler alerjiden muzdarip kişilerdir.

Bu önemli!

Bu tırtıllara dokunduktan sonra gözleri ovmak imkansızdır. Bu ana tehlikedir Ayı hikori. Tırtıklı kıllar gözlerin mukoza zarına ısırır ve sadece oradan cerrahi olarak çıkarılabilir.

Hickory ayı

Maymun tırtıl

Larva güve cadıları. Her iki durumda da, çekici olmayan bir böcek. ABD'nin güneyinde yaşıyor. Engebenin pençeleri yerine mukoza zarlarının ailesine aittir. Hareket ederken sümüklü böcekler benzer. Arkada, kıllarla kaplı 6 çift çıkıntı vardır.

İpucu!

Daha önce, bu zehirli kabul edildi, ancak yapılan deneyler bu tırtılların zehiri olmadığını gösterdi. Alerjiye yatkın kişilerde, deriye takılan kıllar kaşınmaya ve yanmaya neden olurlar.

Maymun tırtıl

Saturnia Io (Automeris io)

Bir tipi Tavus kuşu gözü. İlk aşamadaki tırtıllar kırmızımsı renktedir. Daha sonra, renklerini yeşile çevirir, bazı ağaçların "küpeleri" gibi olurlar. Gelişimin ilk aşamasında Saturnia io'nun daha büyük bir yaşta, alt larvalarında en üstteki fotoğrafı.

Tırtıllar, en küçük tehlikede düşmana atılan güçlü bir zehirle dikenler tarafından korunurlar. Bu zehirle teması erüsizme yol açar: toksik dermatit. Erüsizm, aşağıdaki özelliklerle karakterize edilir:

• kabarcıklar;
• kaşıntı;
• şiddetli ağrı;
• lenfanjit;
• şişme;
• cilt nekrozu.

Bazen erüsizm ile doku ölümü meydana gelir.

Fakat bütün bu tehlikeler oldukça egzotik ülkelerde yaşar ve her Rus turist bu yüzlerle yüzleşmez. Ama üç tip kelebek vardır; bu da, anavatanı evden ayrıldıktan sonra üzerine tövbe edilebilir. Rusya'nın zehirli tırtılları ölümcül bir tehlike taşımamaktadır, ancak çok fazla hoş olmayan gösterim sunabilmektedirler.

Saturnia io

Rus türleri

Bu kelebekler sadece Rusya'da değil, Avrasya kıtasında da dağıtılmaktadır. Karakteristik bir işaretin sadece Kırmızı kuyrukların larvaları vardır. Yürüyen ipekböceklerinin yarattığı kâğıt, sıra dışı bir renklenme ile karakterizedir. Onların tek ayırt edici özelliği uzun anızdır. Bu nedenle, Rusya'nın zehirli tırtıllarının fotoğrafları, aşağıdaki açıklamaları ile birlikte.

Redtail (Calliteara pudibunda)

Nokturnal kelebek denilen - kırmızıyla benzerliği sadece bıyıklarda mevcut olan meyve mahsullerinin bir zararlısı. Ama bu isim larvalardan dolayı bu böcek tarafından elde edildi. Tırtıllar Kızıl Saçlı / Barned saçlı Copperheads farklı bir renge sahip olabilir:

• gri;
• pembe;
• koyu kahverengi;
• limon sarısı.

Ama bu türün tırtılının zorunlu işareti, larvaların arka ucunda yukarı doğru çıkıntı yapan bir grup uzun kırmızı veya kırmızı-kırmızı tüylerdir. Böcek ciddi zarar veremez. Tırtılın gövdesindeki tüylerle temas, insanlarda döküntü şeklinde alerjik reaksiyona neden olur. Habitat - Avrasya, Uzak Kuzey hariç. Kayın ve meşe ormanlarını tercih eder.

İpekböceği (Thaumetopoeidae)

Zehirli tırtılların Rus türleri

Bu ailenin birkaç türü var.Sadece Amerika ve Avustralya'da ipekböcekleri yoktur. Rusya'da iki tür yaşıyor:

• çam iğneleri üzerinde beslenen çam ipekböceği (Thaumetopoea pinivora);
• marinating meşe güvesi (T. processionea) meşe yeşillikleri üzerinde beslenir.

Bu kelebekler, “tırtıl” önekini, tırtıllarının birbiri ardına hareket ettikleri, önlerindeki yürüyüşün ipek ipliği tarafından yönlendirildikleri gerçeği nedeniyle alındı.

Trekking güveleri, tüm hektar ormanlarını yok edebilecek zararlı böceklerdir. İpek iplikle "şanssız" ağaçların arasına girmek için "ipekböceği" adını aldılar. İpekböceğinin kullanıldığı ipekböcekçiliği için seyahat ilişkisi yoktur.

İlginç!

tırtıllar ipekböceği vücutta hiç kıl yok.

Yürüyen larvalar kalın uzun kıllarla kaplıdır. Kılların, "suçlunun" bedenine nüfuz etmelerine yardımcı olacak mikroskopik çentikler vardır.

Bu nedenle, ipekböceği tırtıl zehiri sorgulanabilir. Cildin içine sıkışmış kıllar sadece vücudun içinde hareket edebilir. Onları çıkarmak için çok kırılgan ve imkansız. İçeriye doğru hareket etmek, kılların kısımları kaşınmaya, kaşıma ve kabarmaya neden olur. Bu, cildin uyaranlara karşı ortak bir reaksiyonudur.Opuntia kaktüsünün en küçük koruyucu iğnelerini cilde “yakalayanlar” deriye benzer bir reaksiyon aldı.

Rus tehlikeli tırtıllarda, kıllar genellikle toksik değildir, ancak failleri küçük parçalara ayırarak kolayca koparır ve ödüllendirir. Herhangi birine dokunmanız tavsiye edilmez tüylü tırtıllar. Ve bu larvaların dokunulduğunda anızlarını ne kadar kolay yitirdiğini görmek için onlara bir sopayla dokunabilirsiniz.

İle ilgili güvenlik genel prensibi her çeşit tırtıl: asla kıllarla korunanlara dokunmayın.